Uzaklaşır Yüreğimden Bilmem ki Ne Olur!

**MustafaCilasun** · 08-17-2010

Gönül bilmem ki ne arar
Samimi birşekilde sadakate umutla bakar
Heveslere ne kadar kar yağsada, zemheri kuşatıp yüreğini dağlasa ne çıkar
Umut niye var, sabır kalbin dirliğinde şayet nasipse en ülfetli bir bahar

Ey gönlümü sükut ettiren yar
Ruhumun pervazlarında sancı niye ar,durmadan yakar, söyle içim niye sızlar
Karşımda duruyor yüce dağlar, esrarın lahzasında ruhum aşkınla yürek dağlar
Gözlerim sessizce akar, bu nar hali fakirliğime ibretiyle süruru nazar

Dertli çobanı düşünüytorum
Bomboş hanların mazisinde yol alıyorum, yüreği yanıkları hüzünle buluyorum
Her sütunda silinmeyen melalleri okuyorum, ah niyebir hoş oluyorum
Kalan nefesimle, takatsiz dizlerimle, fersiz gözlerimle hala bir yol alıyorum

Şadırvanın mahzun çehresini okuyorum
El açmış, derin kuyuların sükutuna bel bağlamış nisaları görüyorum
Çocuklar aç susuz, ayakları papuçsuz, gözlerini şaşkın bir eda ile süzüyorum
Sinelerinde bazen masumluğu, bazen arsızlığı ve bazende yalnızlığı buluyorum

Ki o kadın,nihayetinde muhtaçtır sanırım
Camilerin önünde, cemaatın bıtkın gözlerinde, bir sessizlik hüküm sürünce sorarım
Sosyallik adına, devletin hak ve özgürlük bağlamında ne ararım, sessizce bakarım
O nisa kimliğinin dramını vicdanlara sorarım, sekülerliği şimdi ne yaparım

O masum çocuğun umutlarını sorarım
Çaresizliğin her dramını nasıl anlarım, evladü iyalimin yüzüne nasıl bakarım
Şayet varsa bir aymazlık, neslin edebinde var olan noksanlık kime sorarım
Milletsek eğer, hangi ulvi bir değer, bananeyi içine sindirirmiş meğer korkarım

Mustafa CİLASUN

08-17-2010	#1
MustafaCilasun	Uzaklaşır Yüreğimden Bilmem ki Ne Olur! Gönül bilmem ki ne arar Samimi birşekilde sadakate umutla bakar Heveslere ne kadar kar yağsada, zemheri kuşatıp yüreğini dağlasa ne çıkar Umut niye var, sabır kalbin dirliğinde şayet nasipse en ülfetli bir bahar Ey gönlümü sükut ettiren yar Ruhumun pervazlarında sancı niye ar,durmadan yakar, söyle içim niye sızlar Karşımda duruyor yüce dağlar, esrarın lahzasında ruhum aşkınla yürek dağlar Gözlerim sessizce akar, bu nar hali fakirliğime ibretiyle süruru nazar Dertli çobanı düşünüytorum Bomboş hanların mazisinde yol alıyorum, yüreği yanıkları hüzünle buluyorum Her sütunda silinmeyen melalleri okuyorum, ah niyebir hoş oluyorum Kalan nefesimle, takatsiz dizlerimle, fersiz gözlerimle hala bir yol alıyorum Şadırvanın mahzun çehresini okuyorum El açmış, derin kuyuların sükutuna bel bağlamış nisaları görüyorum Çocuklar aç susuz, ayakları papuçsuz, gözlerini şaşkın bir eda ile süzüyorum Sinelerinde bazen masumluğu, bazen arsızlığı ve bazende yalnızlığı buluyorum Ki o kadın,nihayetinde muhtaçtır sanırım Camilerin önünde, cemaatın bıtkın gözlerinde, bir sessizlik hüküm sürünce sorarım Sosyallik adına, devletin hak ve özgürlük bağlamında ne ararım, sessizce bakarım O nisa kimliğinin dramını vicdanlara sorarım, sekülerliği şimdi ne yaparım O masum çocuğun umutlarını sorarım Çaresizliğin her dramını nasıl anlarım, evladü iyalimin yüzüne nasıl bakarım Şayet varsa bir aymazlık, neslin edebinde var olan noksanlık kime sorarım Milletsek eğer, hangi ulvi bir değer, bananeyi içine sindirirmiş meğer korkarım Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!