Tarım Makineleri

Tarım Makineleri





19 yüzyılın başlarında kullanılan tarım aletleri kaba ve basitti Çiftlik işleri yorucu ve tekdüzeydi Buna karşın, tarımda çalışanlar işlerini yitirmelerine yol açabilecek yeni gelişmelere kuşkuyla baktılar ve uzun süre bunları kullanmaya yanaşmadılar İngiltere'de Jethro Tull 1701'de tohum ekme makinesini bulmuştu Bu makine tohumun ekileceği tarlada düzgün sıralar halinde delikler açıyordu Böylece hem daha az tohum kullanılıyor, hem de sıralar arasında toprağı çapalamak kolay oluyordu Çapalama, tarladaki otları temizlemek ve yüzeydeki toprağı kabartarak yağmur suyunun kolay emilmesini sağlamak açısından önemliydi

Tull ayrıca, atla çekilen mekanik bir çapa da yaptı Tahıl boy atıp büyüyünce, kısa saplı bir orakla biçilirdi Uzun saplı tırpanın kullanılmasıyla iş kolaylaştı Böylece işçinin çok eğilmesi gerekmiyor ve tırpanı her sallayışta daha fazla ekin biçebiliyordu Daha sonra, tahılı hem kesen, hem de tahıl saplarını demetler halinde bir araya getiren taraklı tırpan bulundu Ne var ki, ekini elle biçme işi yavaş yürüyor, hasat haftalar, bazen aylarca sürüyordu Kötü hava koşulları gecikmelere yol açtığı için ekinler daha kesilmeden çürüyebiliyordu

Birçok çiftçi ve makine ustası bir orak makinesi geliştirmeye çalıştı 1828'de İskoçya'da Patrick Bell, 1834'te ABD'de Cyrus McCor-mick birer makine yaptılar Obed Hussey bir yıl önce benzer bir makinenin patentini almıştı Bu iki kişi ABD'de bir tarım fuarından öbürüne giderek makinelerini tanıttılar McCormick ortabatıdaki geniş çayırlıkların günün birinde ABD'nin tahıl ambarı olacağını görerek, fabrikasını Chicago'ya taşıdı Üzerinde çalışarak daha da geliştirdiği orak makinesi, Amerikan İç Savaşı başladığında, tırpanla çalışan 10 kişinin işini yapabilecek duruma gelmişti

Ama makineyi çalıştırmak ve tahılları demet demet ayırmak için gene de çok sayıda insan gerekiyordu Sonunda, 1873'te orak makinesine demetleri bağlayan bir parça eklendi ve bu yeni makineye biçer-bağlar adı verildi Biçilen tahılın dövülmesi, yani tanesinin sapından ayrılması gerekir Eskiçağlarda bu işlem saplan taşa vurarak ya da harman döveni (ucunda ağır bir tokmak olan uzun sopa) kullanılarak yapılırdı Ekinler yere yayılır ve üzerlerine, taneler saplardan ayrılıncaya kadar harman döveni ile vurulurdu

Akdeniz yöresinde ise döven denen, altına çakmaktaşları döşenmiş geniş tahtalar kullanılırdı Hayvan-larca çekilen dövenler ekinlerin üzerinde dolaştırılarak saplar ayrılırdı Bu işlemden sonra, rüzgârlı günlerde ekinler havaya savrulur, ağır olan taneler yere düşerken kabuk ve samanlar ileriye uçardı Harman savurma adı verilen bu işlem uzun zaman alıyordu İlk harman makinesini 1786'da İskoç değirmenci Andrew Meikle buldu Bu makineyle dövme hızlanmıştı, ama savurma işleminin gene insan eliyle yapılması gerekiyordu 19 yüzyılda harman savurma makineleri de bulundu 1850'lere gelindiğinde, bu makineler buhar gücüyle çalıştırılmaya başlanmıştı

Tarım işçileri kış boyunca geçimlerini sağlamalarına yardımcı olan savurma işini yitirdikleri için bu makinelerden hoşnut değillerdi Günümüzde ekinleri biçen ve döven makinelere biçerdöver denmektedir Bunlar kendi motor güçleriyle çalışabileceği gibi traktöre de bağlanabilirler Biçerdöverler ekinleri biçer, toplar, dö-|ver, taneleri ayırır, çuvallara doldurur ve sap-İları balyalanmak ya da yakılmak üzere geride "bırakır {bak Tarim Makineleri) Saban, eskiçağlardan beri kullanılan temel tarım araçlarından biridir Önceleri tahtadan yapılırdı İngiltere'de 1785'te Robert Ransome, ilk dökme saban demirinin (toprağın içine giren bölüm) patentini aldı 1803'te de kendi kendini bileyen saban demirini yaptı Dökme saban demirlerinin ABD'nin çayırlık topraklarında kullanımı zordu 1830'larda, İllinois'lu bir demirci ve saban yapımcısı olan John Deere kullanımı daha kolay olan ve daha iyi sonuç veren çelik sabanı yaptı

Bu saban toprağı sürmek için gereken hayvan gücünü de azaltıyordu İlk başanlı traktör ABD'de 1892'de geliştirildi 1918'de, traktörün motorundan, traktöre bağlı başka makinelere enerji aktarımı başarıldı (bak Traktör) Günümüzde çiftliklerde, koyun kırkmaktan meyve toplamaya kadar hemen tüm işleri yapan makineler kullanılmaktadır Orak makinesi, biçerbağlar ve çelik sabanın bulunuşuyla ABD'nin ortabatısı ile kuzeydeki çayırlık alanlarda tahıl üretimi, sığır ve koyun yetiştiriciliği hızla gelişti Kısa sürede ülkenin her yanını saran demiryolları ve soğutuculu gemilerin kullanılması, yiyecek ürünlerinin Avrupa'ya taşınma maliyetini düşürdü Böylece Kuzey Amerika dünyanın tahıl ambarı olarak düşünülmeye başlandı