Domates-Ly Copersicon Esculentum

Domates-Ly Copersicon Esculentum


Domatesgünümüzde en çok tüketilen sebzelerden biridir Patates, patlıcan ve tütünle aynı familyadan olan domates bitkisinin (Lycopersicon esculentum) anayurdu Orta ve

Güney Amerika'dır Bu bitkinin, kendine özgü hoş bir tadı olan, bol vitaminli meyveleri çiğ olarak yenir, salatalara katılır Ayrıca hemen hemen bütün et ve sebze yemeklerinde kullanıldığından salça, salamura domates ve domates suyu halinde saklanır
Bazıları 180 santimetreye kadar boylanabilen pek çok domates çeşidi yetiştirilmiştir Bu çeşitlerden çoğunun gövdesi ince, bazılarında ise toprağa yakın kesimlerde kalın ve

odunsudur Domatesin az çok tüylü olan koyu yeşil yaprakları birkaç yaprakçıktan oluşur Yaprakların da meyveler gibi kendine özgü keskin ve hoş bir kokusu vardır
Bitkinin sarı renkli çiçekleri salkımlar halinde bir araya toplandığı için meyveleri de dalların arasında salkımlar oluşturur Bazı çeşitlerde meyve salkımları o kadar büyük ve

ağır olur ki, dalların kırılmaması için sırıklarla desteklenmesi gerekir Etli ve sulu olan meyvelerin rengi genellikle kırmızıdır; ama sarı meyve veren domates çeşitleri de vardır,
Amerika kökenli öbür bitkiler gibi domates de 16 yüzyılda Avrupa'ya getirilmiş, Aztek dilindeki tomatl adı İspanyolca kanalıyla bütün dillere benzer biçimde yerleşmiştir
Domates daha çok sıcak ve ılıman iklimleri sever Ama yıllarca sürdürülen yetiştirme çabaları sonucunda çok değişik iklim koşullarına uyum sağlayabilen çeşitler elde edilmiştir

Domates meyvelerinin tam olgunlaşabilmesi için büyüme mevsiminin uzun ve sıcak olması gerekir Bu yüzden, tarla tarımına elverişli olmayan soğuk aylarda da ürün alabilmek için turfanda domates fideleri özel seralarda yetiştirilir Dünyanın başlıca domates üreticileri ABD ve İtalya'dır Türkiye'de özellikle Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde yoğun olan domates üretimi 1987'de 5 milyon tonu buluyordu