Gülün Hikayesi...

Gülün dikeni batti dün parmagıma,
ve hala gülümseyerek bakiyorum parmagimdaki kücük sıyrıga
kızamadim
cünkü gülün dikeni batmadan önce sükretmistim;
" Ya Rabbi, ne kadar güzel yaratmissin " demistim
Kizamadim,
cünkü bir dakika önce güzel kokusunu sineme cekmistim ,
bakmaya kiyamamis dokusuna hayran kalmistim,
cünkü batmadan önce yüregime koymus onu sevmistim
dikenini unutmusmuydum? unutmustum dikenini unutmustum iste
acitmayayim diye dokunmaya cekindigim gül, ince ve derin bir yara acmisti parmagima gülümsedim yarayada
süzülen iki damla kanada cünkü o yarayi acan bakmaya kiyamadigim o güldü
sevdiklerimizin yüregimizde actiklari yaralarda aslinda o gülün actigi yara gibi degilmiydi ince ve derin bir yara
aslinda cok önemsiz gibi görünsede her kimildadiginizda yüreginizi inceden sizlatan bir yara
ama dostlariniz o yarayi acmadan önce siz muhabbet dolu kokularini sineye cekmistiniz, zamani, mekani ve kalbinizi kaylasmistiniz
yarayi acmadan önce siz onlari kalbinize koymustunuz kizabilirmiydiniz
kizamazdiniz elbet
sevdiklerimizin actiklari yaralarda o gülün actigi yara
gibi ince ve derin ama yarimiz o yarayi acmadan önce biz sükretmistik,
kokusunu sinemize cekmis, bakmaya kiyamamistik
dikenini unutmusmuyduk
unutmustuk tabi
ama biz gülümsemeliyiz yaraya
belki süzülen iki damla kanada
gülümsemeliyiz iste
cünkü o yarayi acmadan önce biz onu kalbimize koymustuk ve
sevmistik