CEZA-ben Ağlamazken

YOLKESER · 12-16-2006

Ben ağlamazken açıldı perde düştü maskem ve ağlamazken dert üşüştü
Oldu mesken bana dünya zevk ü sefa içinde kaldım her zaman ben
Mengenem bu evren her zaman dar her halukarda kara geçtim
Her zaman gülen ben oldum asla bakmadım ki arkama ben emri verdim
Onlar yaptılar silahla kimde para var anne onunla güldüm
Emme mezara girdim öncem akıllandım sandı nafile
Ben ağlamazken her sebeple güldüm insanoğlu kardeşim hep ölmüş
Her zaman savaş felaket herbir yerde bana ne beşibiryerde olsun isterim
Ben hiçte dalmam derde

Ben ağlamazken havada savaşın rüzgarlarımı esiyor acaba
Ancak başta söyleyeyim bu sancak devrilmez salıncak koptu
Zincirlendi idealizm hep sınırlı kaldı faydasız kararla hep karardı tarlalar
Sarayda kaldı naralar değerli oldu mağralar
Genç yaşta göz yuman bu yaşama ikinci hak yok
Yaş sınırı yok karaca ahmet kapıda bekler rahmet çok
Çoğumuz aç ve çoğumuz tok onbinlerce foık ihanet etti ademe
Cümle aleme bu rapte isyanım var medcezir var ey ademoğlu nefsimiz köreldi
Tospembe bakmadık bu dünyaya ve ecel uykudayken geldi

Resmedil ve resmol kansız rap bu tek yol gördüğüm bu herşey hep rol
Varsa yoksa petrol kaybeder her despot underground da yektik hem efekttik
Renkli dünyamızda yok güneş kaybettik bu hastalıklar epidemik
Mikropsa diplomalı bir program işte problem burada akademik hologram
Kaç kilogram edebilir bu progressive deneyler hadi ordan andımızmı vardı
Karlı yoldan geçmeyi biz seçmedik bu buzlar eriyecektir elbet
Bir gün gelir savaşlar aynı tablolarla ağlatır diken ve gül çok ağlamış bu dünya bahçesinde
Dağlanır bu gözler barış yalan savaşsa gerçek savaşma gerzek anlaşmış herkes
Dayanmış hançer kafanda mavzer önünde panzer mezarsa mahzen
Felaketi bir bilsen istemezdin erken vakit gelir melek alır canı ben ağlamazken

Ben ağlamazken açıldı perde düştü maskem ve ağlamazken
Herkes üzgün herkes elden bir şey gelir diye şşş bekleyişler
Haremde curcunam çok hadi naş ben ağlamazken

12-16-2006	#1
YOLKESER	CEZA-ben Ağlamazken Ben ağlamazken açıldı perde düştü maskem ve ağlamazken dert üşüştü Oldu mesken bana dünya zevk ü sefa içinde kaldım her zaman ben Mengenem bu evren her zaman dar her halukarda kara geçtim Her zaman gülen ben oldum asla bakmadım ki arkama ben emri verdim Onlar yaptılar silahla kimde para var anne onunla güldüm Emme mezara girdim öncem akıllandım sandı nafile Ben ağlamazken her sebeple güldüm insanoğlu kardeşim hep ölmüş Her zaman savaş felaket herbir yerde bana ne beşibiryerde olsun isterim Ben hiçte dalmam derde Ben ağlamazken havada savaşın rüzgarlarımı esiyor acaba Ancak başta söyleyeyim bu sancak devrilmez salıncak koptu Zincirlendi idealizm hep sınırlı kaldı faydasız kararla hep karardı tarlalar Sarayda kaldı naralar değerli oldu mağralar Genç yaşta göz yuman bu yaşama ikinci hak yok Yaş sınırı yok karaca ahmet kapıda bekler rahmet çok Çoğumuz aç ve çoğumuz tok onbinlerce foık ihanet etti ademe Cümle aleme bu rapte isyanım var medcezir var ey ademoğlu nefsimiz köreldi Tospembe bakmadık bu dünyaya ve ecel uykudayken geldi Resmedil ve resmol kansız rap bu tek yol gördüğüm bu herşey hep rol Varsa yoksa petrol kaybeder her despot underground da yektik hem efekttik Renkli dünyamızda yok güneş kaybettik bu hastalıklar epidemik Mikropsa diplomalı bir program işte problem burada akademik hologram Kaç kilogram edebilir bu progressive deneyler hadi ordan andımızmı vardı Karlı yoldan geçmeyi biz seçmedik bu buzlar eriyecektir elbet Bir gün gelir savaşlar aynı tablolarla ağlatır diken ve gül çok ağlamış bu dünya bahçesinde Dağlanır bu gözler barış yalan savaşsa gerçek savaşma gerzek anlaşmış herkes Dayanmış hançer kafanda mavzer önünde panzer mezarsa mahzen Felaketi bir bilsen istemezdin erken vakit gelir melek alır canı ben ağlamazken Ben ağlamazken açıldı perde düştü maskem ve ağlamazken Herkes üzgün herkes elden bir şey gelir diye şşş bekleyişler Haremde curcunam çok hadi naş ben ağlamazken