Çünkü"sü Yok...!

Yüreğim ardımda,



Yüreğimde sen


Geliyorum bir yerlere, bir yerlerdense gidiyorum


Ardımdan gelen bu aşkı sahiplenmek öyle huzur verici ki


Yol yol uzuyoruz,
Ardımızda ne bir siren sesi,
Ne bir karabasan gürültüsü


Varacağım yer yüreğinin kenarı bu yolculuktan sonra,
Biliyorum


Bilmek mi?
Diye soruyorum sonra kendime,


Galiba kendimi kandırıyorum


Sen gittiğinden beridir, portre fotoğrafım yok benim Sadece gidişime şahit yol resimleri


Yol yol sana uzuyorum


Bağlayacağım yüreğine yüreğimi kör düğümlerle
Kararlıyım!
Çünkü;



Aşk'ın çünküsü olmadı ki hiç!
________________

Oysa sen, onlar gibi değildin Anlar gibiydin

Zaman aktı, geldikleri gibi gitmesini bilen cinslerden İnsanlar
konuştu, uzun uzun ve sık sık Gözlerim uzun süre gittiğin noktada
bakakaldı, ayak izlerine Kaybolmayan sevgin gibiydi gözlerim,
yokluğunun aksine

Uzun zaman geçti
Sen biteli
Ve ansızın çekip gideli

Uzun zaman geçti Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar dakikalar
Yavaş aktı yokluğunu düşündüğüm anlardaki cümlelerim Ve
hiçbir şey diyemeyişim Yavaştı zamanın akışı

Hiç kimseye benzetemediğim yanların içindi sende kalan
suskunluğum Ve en çok seni söylemekti, seni sana anlatmaktı doyasıya Ve her
iki cümle arasında hiç kimse olmayışının ifadesini
anlatabilmekti her düşüm Düşlerimi gerçekleştirdiğim kadar düştüm,
giderken gözlerinin içinden

Dakikalar içinde, çok fazla öldüm
Her damla da tekrar tekrar öldüm
Ve sen beni anlayan gözlerinin aksine,
beni tane tane terk ettin kendi içinde

Ve gittin Ansızın bittin… Gidişinin ayak izlerinde seni izlerken,
beni düşürdüğün son umudum geldi gözlerimin önüne

Anladım Ben senin için Hiçbir şey değildim Hiç kimse de
değildim Son terk eden hep bendim, ayaklar altında kalan göz
yaşlarımın ıslaklığında serinleyen her bir kum tanesiydim

Ölen bendim Giden sen

Oysa sen, onlar gibi değildin
Anlar gibiydin