Alınlık, Mimarlıkta,yapıların Girişindeki Portiğin Sütunlarla Taşınan çatısı üzerinde Yer Alan üçgen Ya da Yarım Daire Biçimli Alın Duvarı Ya da Kapı ve Pencere üstünde Kullanılan

ALINLIK

Alınlık, mimarlıkta,yapıların girişindeki portiğin sütunlarla taşınan çatısı üzerinde yer alan üçgen ya da yarım daire biçimli alın duvarı ya da kapı ve pencere üstünde kullanılan benzer bezeme öğesiAlınlık,Yunan tapınaklarında ön cepheyi taçlandıran bir öğedirAlınlık tabladı adı verilen üçgen duvar yüzeyi,sütunlarla taşınan yatay bir silme dizisinden oluşan saçaklık üzerinde yer alırdıAlınlık tablası genellikle,Parthenon'da ( İÖ 447- 432,Atina) olduğu gibi kabartmalarla bezenirdi;üçgen yüzeyin eğik kenarları üstüne eğimli bir korniş oturtulurdu




Romalılar alınlığı kapı,pencere ve özellikle niş gibi açıklıkları tamamlayan ,salt süsleyici bir öğe olarak uygulamışlardırRoma yapılarındaki alınlıklar çoğunlukla,üçgen ve daire parçası gibi biçimlerin art arda sıralanmasıyla oluşurduİtalyan tasarımcılar yüksek Rönesans'ta bu örgeyi yeniden canlardırdılarAntonio da Sangallo ( Genç) 1517'de yapımına başladığı Roma'daki Farnese Sarayı'nın piano nobile (ana kat) pencerelerinde bu tür alınların en zarif örneklerini verdi

Eğimli kornişlerin tepe noktasına ulaşmadan önce kesildiği son dönem Roma örneğini izleyen barok tasarımcılar,birçok ilginç kesik kıvrımlı ,ters eğimli alınlık çeşitlemeleri geliştirdilerBunların bir örneği Gian Lorenzo Bernini'nin SAndrea al Quirinale Kilisesi'nde (1658-70 ,Roma ) görülebilir

Bazı örneklerde tasarımcılar biçimin yönünü bile değiştirerek,kesik bir alınlığın tepe noktalarını,kompozisyonun merkezi yerine dışa doğru baktırdılarİspanyol mimarlığındaki özentili Churriguera üslubunda ya da geç Rönesans döneminde küçük alınlık parçaları bezeme örgeleri olarak kullanıldı

Kaynak;AnaBritannica cilt 1 sayfa 380-381 sayfa frmsinsinet için yazılmıştır