Süit

SÜİT

Süit,müzikte ,değişik karakterde ama genellikle aynı tonalitede ve kendi içinde bütünlüklü çalgısal bölümler kümesiEn çok önem taşıdığı 17 ve 18 yüzyıllarda temelde dans bölümlerinden oluşmuş,19ve 20yüzyıllarda daha geniş bir anlam kazanarak çeşitli çalgısal parça dizileri için de kullanılmıştırGenellikle sonattan küçük müzik biçimleri olan bu süitlerin örnekleri arasında,Bizet'nin L' Arlesienne süiti gibi oyunların fon müziklerinden ve Çaykovski'nin Fındıkkıran süiti gibi bale müziklerinden konserlerde çalınmak üzere yapılan seçmeler sayılabilir

Birbirine bağlı dans bölümlerinden oluşan süit,14-16 yüzyıllarda pavane ile galliard ya da basse danse ile saltarello gibi çiftli danslardan doğdu16 ve 17 yüzyıllarda Alman besteciler üç ya da dört dansı birleştirerek tek bir müzikal birim oluşturmaya başladılarJohann Hermann Schein'ın beş viyol içinbeş dans süitinden oluşturduğu Banchetto musicale (1617; Müzik Şöleni) bunun ilk örneklerinden biriydi

Fransa'da yayımlanan lavta ya da klavye süitleri ise aynı tonalitede 17-18 parçadan ve hemen her zaman danslardan oluşan derlemerdiFransız bestecilerin elinde zamanla zarif,incelikli kompozisyonlara dönüşen bu dans türleri kendi müziksel özelliklerini kazandıFransız besteciler genellikle parçalarına çağrışım yüklü başlıklar koyuyorlardıFrançois Couperin'in ordres olarak bilinen süitlerinden klavsen müziği birinci kitabının Ordre I'inden L'Auguste alemandı buna örnekti

Fransız besteciler 18yüzyıl başlarında alemand ,courante,sarabanda ve gigue düzeninden standart hale gelen dört dansa daha başkalarını da ekledilerBu temel gruplama Almanya'da 17yüzyıl sonlarında yerleşmiş ,Johann Jakob Froberger o zamanlar yaygın olan alemand,cuorante,sarabanda sırasında ,courante'dan önce ya da sonra bir gigue eklemiştiStandart düzen Froberger'in yayımcısının dansları daha sonra yeniden sıralamasıyla ortaya çıktı

18yüzyıl ortalarında gavot,bourree ve menüet gibi ek bölümlerin ( galanteries),hatta bir ayrenin ( danstan kaynaklanmayan lirik bir bölüm) kullanılması yaygınlaşmıştıBenzer biçimde prelüd,uvertür,fantezi ,sinfonia gibi çeşitli başlıklar taşıyan bir giriş bölümü de kullanılıyorduÖrneğin,JSBach'ın İngiliz Süitleri,Fransız Süitleri ve Partita'larında (Almancada süit için kullanılan bir terim)süitin dört temel bölümü eklemelerle genişletilmişti

Fransa ve Almanya'nın dışında dansların sırası ve seçiminde standart düzene her zaman uyulmadıİtalya'da oda topluluğu ya da orkestra için süitlere genellikle sonata da camera (oda sanatı) dendiÖzellikle Almanya7da 17yüzyıl sonları ile 18yüzyıl başlarında bir başka süit tipi daha geliştiFransız besteci Jean-Baptiste Lully'nin opera ve balelerinden Fransız üslubunda bir uvertürle başlayan ve dans seçmelerinden oluşan bu süitte dört geleneksel dans yerine modern danslar kullanıldıGiriş bölümünden ötürü uvertür adıyla da anılan bu süitlerin örnekleri arasında George Muffat'nın Florilegia'sı (1695,1698,Seçki) ve JS Bach'ın orkestra için dört Uvertür'ü sayılabilir



Kaynak;AnaBritannica cilt 28 sayfa 432 frmsinsinet için derlenmiştir

İyi günlerana britanicanın yıl ve sayfa sayısı hakkında bilgi verebilir misiniz?

Yıl 1994,sayfa 432'inci sayfadır