Mor Ve Ötesi-Şehir

sabahın köründe

sabahın köründe daha gün ışımadan
mahallenin piçleri sokağa fırlamadan
sanki bok var da uyanırım her sabah
geçen akşamdan kalma baş ağrımla
üç saatlik uykunun yorgunluğuna
iflas etmiş aklımla küfürler yağdırarak

işte bu sabah da uyandık, yine her taraf karanlık
işte bu sabah da uyandık, sabahlar hep karanlık

her sabah koştuğum saçma işime
geceden içime oturmuş dertlerime
ve hatta sararmış dişlerime
yeni doğan günün tüm lanetiyle

yalnız şarkı

olasılıklar, şanslar
olaylar neden hep senin tersine
bunu hala sorma
yanlış yer ve yanlış zaman
bunlar hep aldatmaca
bunu artık anla

belki bir gün güneş doğar
mezarının üstünden, sen sessizce uyurken
uyanınca üzülme gerçek bu işte

tesadüfen yalnızsın, henüz yolun başındasın
tesadüfen yalnızsın, gerçeklerin farkındasın

kelimeler sokaklar ve evler
ne kadar da boş şeyler
sen gizlice ağlarken
biraz umut biraz sevgi
ne de çok şey demek oysa
senden uzakta

ama kim bilir belki bir gün
o yaşarken sen ölmezsin, acılar akıp gider
uyanınca üzülme gerçek bu işte