Mêdusa. //* ßen ßir Kimse .

çok değil dün yada bugündü belki sen sen değil yada ne farkeder ki ara bul yada kulsun gereğini yap ve de yakışanı bulsun kalbini kap yeni güne gülsene gülebilirsen bak ağladı gözlerim anlamadın sen affedebilir ama kazanılamaz kalp kırıp geçerken umursamadan çarp değerini çok bildim ama bilemedin beni kötü yıktın ve de silemedin eledim herkesi tek tek içtim de sen de gidip te kendini terk ettin tek geçtim hayatta seni vb kaybettim ya sonunda ben her şeyi başlangıç mı son mu bilemem yalan aleme kanma dengesizim ya ben

NAkaRat

düşler kaybet beni dünler alsın seni ben bi kimse sende bi çok uyanmasın gözlerinle
***********

kireçlendi kalp aslını bilme yanar döner bazen sonra söner kendi haline bırakın açısın tek bi gram bile gülemedi yansın tüm bu sevgilerin bereketi sonsuz sustum artık hep yakışanı sonsöz söz verdim anca gidene veda der ben ve sözlerim gider ve gel der yalan değil yalan değil saklar hatıran içinde kendini yoklar yasaklarla büyüdüm ben alıştım karanlıklar da gözümü açtım acı verdi her sözün ve kalkan sonu geldi bilki hep te zoomlanan hayatın anlamı kalmadı gitti bıraktı alışsın aklım artık

NAkaRat

düşler kaybet beni dünler alsın seni ben bi kimse sende bi çok uyanmasın gözlerinle

düşler kaybet beni dünler alsın seni ben bi kimse sende bi çok uyanmasın gözlerinle

sensizliğin nefret dolu hüsranımda yalnızdım psikolojik savaşımda yoktun benimleyken de benle olmadığın gibi ve şimdi de içiyorum kalbimden kırdığın her parçada içmiştim ve çaresiz alıştığımı hissediyorum yada yüreğimi uyuşturuyor bu melet tıpkı seni ilk gördüğüm an gibi