Arslanbek Sultanbekov - Dombıra

Kara kıs avulumga kelgende

Kültüldegen kar yerge tüsgende

Dombıramdı alarman

Yürek sazım çalarman

Kaygırgandı eş aytbam

Dombıra sazım estgen ataylar

Manesine es bergen anaylar

Estgenine oy berip

Yüreklerge ses berip

Köz yastı kızganmaslar

Nogaydın kaygı sansız kününde

Batirler yuklamagan kününde

Yüreklerin kötergen

Sogıslarda küş bergen

Köptü körgen Dombıra?

-

Kara kış köyüme gelende

Lapa lapa kar yere düşende

Dombıramı alırım

Yürek sazımı çalarım

Kaygılarımı hiç söylenmem

Dombıra sazımı işiten babalar

Manasına kulak veren analar

İşittiğini akıl yorarak,

Yürekleri titreyerek

Göz yaşlarını esirgemezler

Nogayların derdi sayısız, her gününde

Yiğitlerin uyumadığı günlerde

Yüreklerini cesaretlendiren

Savaşlarda güç veren

Görüp geçirmiş dombıra