Gönül Ki Güle Hasret...

GÖNÜL Kİ GÜLE HASRET

Hatırımıza düştün hatırına düşür bizi Sevdik seni, sevindir bizi Uzaktayız yakınına vardır bizi; yandık pınarına kandır bizi Sıcak yaz günlerinde yaş dalların titreyişi gibi yandır bizi serin kuyulardan; koyu gecenin yıldızlarına karşı uyandır bizi derin uykulardan Gözyaşı değil nice demdir gözümüzden akan; belki eriyip biten ruhumuzdur damlayan! Gül sözleri edelim çok çok, ve gonca sükutu az az Gül düşleri görelim gül gecelerinde, Gülün aşkını derelim gül hecelerinde Gözü sürmeli ile ağlayanın arasına gül serpelim, güle yeminler edip Gönülleri yıkayalım gül suyuyla Gönüldendir şikayet kimseden feryâdımız yoktur

Gönlüm ki Güle hasret… Üçüncü halin imkansızlığında… Ve kozanın amansız yırtılışında…

Cevher Güle düştü, mıknatıs bana, güzellik Güle, sevgi bana… Güzeller güzelleri severmiş ve sadıklar sadıkları… Güzelliğimi arttır benim Gülüm, ve arındır ayrık güzelliklerden sevgilerimi… Senden yüzüne bakma lezzetini isterim ve titrerim vefadan sonra ayrılığına düşme dehşetiyle Genişlet sana indirilene yaslanmakta sinemi, ve sade kıl sensiz düşüncelerden gönül ayinemi Bir yankı ol, ses kat sesime; bir nazar kıl can ver nefesime Düşümde ya hayalde gel, bitirdi gerçek beni; geldir bizi her halde gel ya yanına çek beni! Gel Efendim! Sen gelmeyince hatıra bilsen neler gelir!

Gönül ki Güle hasret…

Güzellik kendisine sıfat değil ad olan… Gül olmayınca bahçeler berbad olan…

Bakışındandır başlangıcı bütün hadiselerin; ve en büyük yangın aşkının bir kıvılcımından… Dönüyorsa gökler bir yüzük halkasınca, ve dönmedeyse içinde ne varsa, kaşındandır yüzüğün, inci tanesi kaşından… İyi hal de hatırlatıyor seni bize, kötü hal de; korktuğumuzda da sevgin var içimizde, umduğumuzda da… Gözyaşlarımız gözbebeklerimizi boğazlıyor sensiz, duru şaraplar içinde zehirler yutuyoruz… Gökkuşaklarını toprağa gömenler de, nurunu ağızlarında söndürmek isteyenler de senden öte sınavlarda değiller aslında Nefis kendini içine üflemekte daim Gülü kendi sesinde solduranların seni beklemekle geçecektir yüzyıllar süren ömürleri Ah bir bilseler! Hâb-ı gaflette geçen ömrümü rüyâ gördüm

Gönül ki kana boyandı, ve Gülün aşkına yandı…

Aşk, bir Gülün adıydı… İmdat ki seven unuttu, vefa yine sevgiliye düştü! Gel ey, unutma bizi!… Seni bir seven aşkına sev hepimizi! Kararlıyım bu gece, bütün varlığımla seni öveceğim… Seni sevdiğim gibi…

İskender Pala