İbrahim Suresinin 41. Ayeti Anlamı

İbrahim Suresinin 41 Ayeti Anlamı

Bismillâhirrahmânirrahîm

Hz İbrâhîm, hesabın yapıldığı günün bir hüküm günü olduğunu bilerek, Allahû Tealâ'ya başvurmakta; O'ndan kendisi, annesi, babası ve mü'minler için mağfiret dilemektedir

Hz İbrâhîm kendi günahlarının Allah'a ulaşmayı dilediği zaman örtüldüğünü Cebrail (AS)'a tâbiiyetinden sonra sevaba çevrildiğini ve kıyâmet günü kendisinin mağfiret edilmeyeceğini bilmektedir ama günahlarının mağfiret edilmesini, sevaba çevrilmesini talep ederek; kul olmanın, Allah'a olan büyük sevgisinin ve Allah'ın ona sahipliğinin bir numunesini vermektedir

Eğer bu muhteva, Hz İbrâhîm'in henüz peygamber olmadığı bir devreye aitse, o zaman herşey yerli yerindedir Yani annesi, babası ve kendisi için Allahû Tealâ'dan, günahlarını sevaba çevirmesi istikametinde mağfiret dilemesi geçerlidir

Burada hesabın görüldüğü gün denmektedir Hesabın görüldüğü gün (kıyâmet günü), Allahû Tealâ'nın bağışlaması söz konusu değildir Belki Cebrail (AS)'a tâbî olduğunu söylemektedir Babası için mağfiret dilemesi çok tabiidir, çünkü babası kurtuluşa ulaşamadan ölmüştür

Hz İbrâhîm, Allahû Tealâ'nın günahlarını bağışladığını ve sevaba çevirdiğini bilmektedir Yine de Allahû Tealâ'dan bir dileğin sahibi olmuştur Allah, Hz İbrâhîm'in Rabbi, Sahibi, Efendisi'dir Ve köle olan Hz İbrâhîm, Sahibi'ne müracaat etmektedir Köle, Sahibi'ne her türlü müracaatı yapabilir

Allah, insanların kendisiyle beraber olmalarını, O'nunla konuşmalarını, O'na müracaat ve münacaat etmelerini ve O'ndan birşeyler istemelerini her zaman uygun görür Ve her zaman da vermeye hazırdır Bunun için insanları hep liyakat üzere olmakla hedeflendirir