Tarih Deyimleri Terimleri M |
11-04-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Tarih Deyimleri Terimleri MTarih Deyimleri Terimleri M MABEYN : 1 Padişah sarayının selâmlık dairesi için kullanılan deyim 2 Haremlikle selâmlığı ayıran bölüm 3 Sarayda mabeyincilerin bulunduğu daire MABEYİNCİ : Padişahın dışarısiyle ilişkilerini sağlayan, habercilik yapan memur (resmî unvan olarak ilk defa III Selim zamanında kullanıldı) MAGRİB : 1 Batı 2 Afrika'nın Mısır dışındaki kuzey kısmı MALKOÇ : Yiğit Osmanlı ordusunda akıncılar ocağının kumandanı MANASTIR : Keşişlerin oturduğu binaya verilen ad MANCINIK : Topun icadından önce ağır taşları fırlatmak için kullanılan araç MANDA : Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra bazı az gelişmiş ülkeleri kendi kendilerini yönetecek seviyeye gelinceye kadar 'Milletler Cemiyeti'adına yönetmek için bir büyük devlete verilen vekillik MANGIR : Eskiden bakır paraya denirdi (Mangır: Bakır) MARÛNİ : Aziz Marûni'nin çömezleri (Bunlar Suriyeli'dir ama Lübnan da otururlar) MECELLE : Tanzimat döneminde hazırlanan 'Medenî Kanun'un şdı MEDRESE : Yüksek okul İslâm ülkelerinde ve Osmanlılar'da üniversite MEHTER : 'Mehterhane'nin kısaltılmışı Askerî bando MELİK : Hükümdar yerine kullanılan deyim MEŞRUTİYET : Bir hükümdarın başkanlığı altında yürütme organına (hükümete) karşılık, seçilmiş bir meclisin yasama yetkisini kullandığı ve teorik olarak kuvvetler ayrılığı sistemine dayanan yönetim şekli MEVLEVÎ : Mevlâna Celâleddin Rumî'ye bağlanan tarikat ve ona girmiş olanlar MEZHEP : Bir dinin içinde anlayış ayrılığı yüzünden meydana gelen kollar Ayn yol MİNYATÜR : Eski el yazısı kitapları süslemek için sulu boya ile yapılan ince, renkli resimler (Minyatürün kendine özgü bir üslûbu vardı Geçmişin kıyafetini en iyi yansıtan belgeler minyatürlerdir) MİRALAY : Albay MİRLİVA : Tuğ ve tümgeneral MİRÎ : Devletin, hazinenin matı olan MİRZA : Timuroğuiları Türk hanedanında prenslere (şehzadelere) verilen unvan MOLLA : En yüksek rütbeli kadı Bilgin (Medrese öğrencileri ve okur-yazar olanlar için de unvan olarak kullanılmıştır) MONARŞİ : 1 Siyasî otoritenin bir kişinin üzerinde toplandığı devlet yönetimi 2 Kıral veya imparatorun miras yoluyla başa geçtiği rejim MUHTARİYET : Yeniçeri Ocağı'nı oluşturan 196 ortadan 27 ortaya verilen unvan MUKADDES EMANETLER : Hz Peygamberden ve yakınlarından (Sahabe'den) kalan şahsî eşya ve hatıralar MUTASARRIF : Sancaklarda (illerde) en büyük idare âmiri (Bu deyim Tanzimat'tan sonra kullanıldı) MUTASAVVIF : Tasavvufa bağlanan ve o yolda yürüyen kimse (Tasavvuf: Tanrı'nın birliğini ve evrenin oluşumunu varlık birliği Vahdet-i vücud' anlayışı ile açıklayan dinî ve felsefî akım) MÜDERRİS : Medreselerde (üniversitelerde) en yüksek rütbeli öğretim üyesi (Bugünkü ordinaryüs profesör gibi) MÜFTÜ : İl ve ilçelerde Müslümanların din işlerine bakan görevli MÜHENDİSHANE : Eskiden topçu subayı, istihkâm subayı ve mühendis yetiştiren okul MÜHR-Ü HÜMAYUN : Padişahın mührü (Sadrazam tarafından kullanılırdı) MÜLAZİM 1 Stajyer anlamında kullanılan bir deyim 2 Eskiden teğmen MÜLKİYE : Devletçe r'ütbe sırasına göre aynlan üç sınıftan biri (Diğer iki sınıf: ilmiye ve askeriye) MÜNECCİM : Yıldızlar (Astronomi) ilmiyle uğraşan ve ondan geleceğe dair hükümler çıkaran kimse MÜRİD : 1 Bir üstada bağlı oian çömez Tilmiz 2 Tasavvuf yoluna yeni girmiş, ama deneme ve sınav devresini geçirmiş, bütün varlığı ile şeyhine bağlanmış kişi |
|