Metroid Prime 3: Corruption

Metroid Prime 3: Corruption



Daha önce Warioware ve Legend Of Zelda'nın Wii'de çok daha fazla eğlendirmesi kontrol açısından bulabildiğimiz kanıtlardı Bir kanıt da ses ve grafikler için verelim dedik

Şöyle bir geçmişe baktığımda en sıkıntı çekmeden oyun yapan firmanın Nintendo olduğunu gözüm kapalı söyleyebilirim Çünkü o kadar çok ürettikleri karakter ve oyun var ki, sandıklarını biraz karıştırınca hemen "şunu yapalım, zaten uzun süredir dokunmamıştık, tozlanmış üzeri" deyip oyunu çıkartıveriyor ve üzerinde bir iki sene çalışıp mükemmel bir oyunlarını da önümüze koyuyorlar Kendileri uğraşmak istemezlerse de ikinci parti firmalarından birisine işi atayıp, daha güzel bir iş çıkartmalarını sağlıyorlar (Bkz: Pokémon serisi) Bugün ki inceleme konumuzda bu oyunlardan birisi olan, Metroid Prime Corruption

Metroid serisi evrim geçirip üçüncü boyuta geçtiğinde ismi Metroid Prime olarak değişmişti hatırladığımız gibi İlk oyun Gamecube'e çıkıp hepimizi sarsmıştı, hemde ne sarsma Birinci kişi bakış açısından oynadığımız bir Adventure oyunu vardı karşımızda Bunun çok rastlanan bir durum olmaması bir yana, oyunun aksiyonu bol, bulmacaları zorlayıcıydı yani tam anlamıyla mükemmel bir oyundu İkinci oyunda ilk oyunun kaldığı yerden kelle avcısı Samus ile bu sefer daha kasvetli bir ortamda yolumuzda ilerlemiştik "Japonlara FPS sevdiren oyun" olarak da bilinen Metroid Prime'ın ikinci halkası ilk oyunun üzerine pek bir şey katmadığı için fazla sarsıcı değildi ama ilk oyunda mükemmel olan her şey bu oyunda da mükemmeldi Retro Studios başka Metroid oyunu yapmamayı planlıyordu fakat gelen fan baskısı ve Nintendo'nun serinin yarım kaldığını, müthiş bir finalle bitmesi gerektiğini düşünmüş olsa gerek, üçüncü oyununda bizimle buluşması çok uzun sürmedi

İkinci oyunda pek fazla gelişim olmadığını gören Retro Studios sanırım "mükemmel olduğumuz yerden abanalım" felsefesi ile başlamış olsa gerek oyuna, oyunun zaten şahane olan özellikleri "artık daha iyisi yapılamaz" dedirtiyor bize

Rot, balans ayarı, Direksiyon ayarı, Wii-Mote ayarı ?(!):

Wii'nin pazara girerken ki en büyük silahı, hiç kuşkusuz tamamıyla yenilenmiş, eşi olmayan kontrol sistemiydi ve bu kontrol sisteminin en etkin biçimde FPS oyunlarında kullanılacağını hepimiz adımız gibi biliyorduk (Hala FPS açısından kullanılan ışın kılıcı fantezisi güdüyorum, LucasArts duy sesimi!) Oyunda bizi daha öncede mükemmel olan kontrollerini Wii-Mote'un marifetleri ile birleştirerek tabiri caizse bağrımızdan vuruyor Oyuna ilk başladığımda "bu ne biçim konsol FPS'si, nasıl bu kadar rahat olabilir?" demeniz kuvvetle muhtemel Benim ilk tepkim bu oldu en azından Bir kere kesinlikle klavye + Mouse ikilisinden çok daha rahat bu kontrol şeması Fakat diğer FPS oyunlarında bir zorluk vardı, bu da bizim fazla havaya girip Wii-Mote�u ekranın alakasız yerlerine tutup ekrandaki imleci saçma yerlere götürebiliyorduk Retro Studios önceden bunu kestirmiş olacak ki oyun dizginleri kontrol konusunda asla elden bırakmıyor İmleci en fazla ekranın kenarına bir santimetre kalana kadar yaklaştırabiliyoruz (Ya da ben abartmadım kontrol işini =) Sürekli bir biçimde imleç ekranın ortasında kalma eğilimi gösteriyor, hani arabalarda direksiyonu kırdıktan sonra tekrar merkez noktasına döner ya direksiyon, tıpkı onun gibi bir şey bu Daha açıklayıcı olabilir miyim bu konuda bilemiyorum