Suyu Taşırmayan Bir Gül Yaprağı|Masal Ve Hikaye Özetleri

SUYU TAŞIRMAYAN BİR GÜL YAPRAĞI

Uzakdoğu'da bir Budist tapınağı, bilgeliğin gizlerini aramak için gelenleri kabul ediyordu

Burada geçerli olan incelik, anlatmak istediklerini konuşmadan açıklayabilmekti

Bir gün tapınağın kapısına bir yabancı geldi Yabancı kapıda öylece durdu ve bekledi

Burada sezgisel buluşmaya inanılıyordu, o yüzden kapıda herhangi bir tokmak veya çan, zil yoktu

Bir süre sonra kapı açıldı, içerdeki Budist, kapıda duran yabancıya baktı

Bir selamlaşmadan sonra sözsüz konuşmaları başladı

Gelen yabancı, tapınağa girmek ve burada kalmak istiyordu

Budist bir süre kayboldu, sonra elinde ağzına kadar suyla dolu bir kapla döndü ve bu kabı yabancıya uzattı

Bu, yeni bir arayıcıyı kabul edemeyecek kadar doluyuz demekti

Yabancı tapınağın bahçesine döndü, aldığı bir gül yaprağını kabın içindeki suyun üstüne bıraktı

Gül yaprağı suyun üstünde yüzüyordu ve su taşmamıştı

İçerideki Budist saygıyla eğildi ve kapıyı açarak yabancıyı içeriye aldı

Suyu taşırmayan bir gül yaprağına her zaman yer vardı