Türk Mitolojisi, Evrenin Yaradilisini Söyle Açikliyordu

Türk mitolojisi, evrenin yaradilisini söyle açikliyordu

“Daha gök ve yer yaratilmadan önce her sey sudan ibaretti Ne toprak, ne günes, ne de ay vardi Bütün tanrilarin en büyügü; her varligin baslangici ve insanoglunun atasi Tanri Kara-Han, önce kendisine benzer bir mahluk yaratti ve ismine Kisi dedi Kara – Han ve Kisi, iki siyah kaz gibi rahatça, su üzerinde uçusuyorlardi Fakat Kisi bu mesut sükunetten memnun degildi O, Kara-Handan daha yüksege uymak istiyordu”

Iste felsefe, Türkistan’da, Çin’de, Hint’te, Misir’da eski Yunanistan’da ve baska birçok yerde örneklerine bol bol rastladigimiz, imgeye dayanan bu mitosçu düsüncenin elestirilmesinden ve imgelerin ya da tasarimlarin yerine, inanca degil, akla dayanan felsefesel-bilimsel kavramlarin ve açiklamalarin kanmaya çalisilmasindan dogmustur Demek ki felsefe, dinlere kaynaklik etmis olan ve özü bakimindan dinden farkli almayan mitoslarin asilmasiyla; evrenin kaynagi ve insan yasaminin anlami gibi en genel sorunlara, dinsel düsüncenin etkisinden siyrilarak kavramlarla ve akil yürütmeyle cevap verme çabasiyla birlikte ortaya çikmistir Bu türden ilk cevaplara ise, yukarda belirttigimiz gibi eski Yunanistan’da rastliyoruz