Yapım Ekleri Nelerdir

Yapım ekleri nelerdir

Yapım ekleri hakkında bilgi

İsim ya da fiil kök veya gövdelerine gelerek onlardan başka isim ya da fiil türeten eklerdir Yapım ekleri eklendiği sözcüğün anlamını da türünü de değiştirir Her zaman çekim eklerinden önce gelir Yapım eki almış bir sözcüğe türemiş sözcük ya da gövde denir Eğer sözcük yapım eki almışsa basit yapılıdır sözcük çekim eki olsa da basittir

İsimden isim yapan yapım ekleri (İİYE)



•lık: kömür—lük, göz—lük , kulak—lık …

•lı: Şehir—li , para—lı , ağaç—lı , baş—lı …

•sız: su—suz, para—sız, ev—siz,

•cü: göz—cü, sanat—çı, yol—cu, simit—çi,

•ce: Türk—çe İngiliz—ce

•daş: Çağ—daş, arka—daş, yol—daş

•üncü: üç—üncü beş—inci

•msı: acı—msı ekşi—msi

•cil: et—cil ben—cil insan—cıl

•şın: sarı—şın

•sal: kum—sal kadın—sal

•ıt: yaş—ıt

•cağız: kız—cağız çocuk—cağız

•cık: az-ı-cık küçük—cük

•tı: hırıl—tı cıvıl—tı

İsimden fiil yapan yapım ekleri (İFYE)

•la: su-la, taş-la, uğur-la

•al: çok-al, az-al, dar-al

•l: doğru-l, sivri-l

•a: kan-a, yaş-a, tür-e, boş-a

•ar: yaş-ar, mor-ar, sarı-ar

•da: fısıl-da, horul-dagürül-de

•at: yön-et, göz-et

•ık: geç-ik, bir-ik

•ımsa: az-ımsa, benim-se,küçü(k)-mse

•kır: fış—kır, hay—kır

•an: ev—len, rahat—la

•laş: şaka—laş, der—leş, çocuk—laş

•sa: su—sa, garip—se, önem—se

Fiilden isim yapan yapım ekleri (FİYE)

Fiil kök veya gövdelerine gelerek isim yapan eklere denir:

•ca: düşün—ce, eğlen—ce

•ocak—ecek: giyecek, yok—ocak, aç—ocak

•ak: yat—ak, kaç—ak, dur—ak,

•ga: böl—ge, bil—ge, süpür—ge,

•gan: çalış—kan, unut—kan, kay—gan

•gı: sev—gi, çal—gı, as—kı

•gıç: bil—giç, dal—gıç, başlan—gıç

•gın: yor—gun, bil—gin, bez—gin, bit—gin

•ı,i: yaz—ı, öl—ü, yap—ı, çat—ı, kok—u, doğ—u

•ıcı—ici: yap—ıcı, gör—ücü, al—ıcı, sat—ıcı,

•ık—ik: kes—ik, aç—ık, göç—ük,

•ım—im: say—ım, seç—im, öl—üm, ölç—üm

•ın—in: yığ—ın, ak—ın, tüt—ün, ek—in,

•nç: gül—ünç, sev—inç

•ıntı: kes—inti, çık—ıntı, dök—üntü,

•ır-er: gel—ir, gid—er, ok—ur,

•ış: otur—uş, yürü—y-üş,

•ıt: geç—it, yak—ıt, ölç—üt,

•ma: gülmeyi severim , konuşmayı bil

•mak: gelmek, gitmek

•tı: belir—ti, kızar—tı,