Ne Düşünmem Gerektiğini Düşündüm |
10-09-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Ne Düşünmem Gerektiğini DüşündümNe Düşünmem Gerektiğini Düşündüm! Düşündüm… Hayata bir başlık atmadım… Düşündüm… Ben ve hayat iki iyi arkadaşız Düşündüm… Hayata hep bir düşün değil, binlerce düşün penceresinden bakıp gerçeğe hangisinin daha yakın olduğunu görmek gerekir… Düşündüm Hayat gözlerimi açabildiğim kadar açıp en son noktaya kadar bakmak, sonrada yumup hiçbir şey görememek kadar kısa, hayat kısadan da kısa Düşündüm… Hayat kendimize yazdığımız mektupların genel adıdır Gönderen kısmında ismimiz, alıcı kısmında adresimiz yazar Düşündüm… Aslında zaman, okyanusları besleyen su kaynaklarından bile çok daha hızlı akıyor Düşündüm… Aslında hayat, ölümün hep unutulduğu bir yaşama uğraşıdır Düşündüm… Aslında hayat, uyku ile uyanıklık, düş ile gerçek, yalan ile doğru arasında az sonra uyanacağımız anlık bir rüyadır Düşündüm… Aslında hayat, gözlerim kapalıyken bile görebileceğim bir suret, kulaklarım kapalıyken bile duyabileceğim bir ses ve her aynaya bakışımda bana bakan bir yüzdür Düşündüm… Aslında ölüm, birbirini gören aynaların içinde uzayan sayısız yollar kadar uzun, dokunsam tutulacak kadar yakındır Düşündüm… Aslında kimse düşlerinin terkine uğramadı Hayat zaten bir düş! Bir gün düşeceğiz toprağa ve hayat denen bu düşten ilk kez uyanmış olacağız Düşündüm… Hayatıma iyi bakmalıyım Çünkü o kendine küsse, kimse bana yeni bir hayat hediye etmeyecek Düşündüm… Yaşamak büyüdüğünden beri hayatı hep küçük gördü Düşündüm… Ölümün gözlerine yaşarken bakarsak oda bize anlamı olan sonsuz bir hayatla bakar Düşündüm… Ölüm sırası gelmeden kimse sıranın kendisinde olduğunu anlayamıyor Düşündüm… Ölüm İsimlerimizin başındaki beylik sıfatları tanımıyor Düşündüm… Aslında ölüm, cevabı hep bilinen bir sorudur Düşündüm… Aslında ölüm, sevgilinin bize gönderdiği bir mektuptur Düşündüm Bilmek kadar insana acı veren başka bir karmaşa yoktur Düşündüm… Kolay anlatılıyor acılar, kolay yazılıyor kolay yaşanmıyor oysa Düşündüm Aynalara her bakışta yüzümdeki maskelerden gerçek yüzümü seçemiyorum Düşündüm Çok vefasızım, telefon rehberindeki dostlarımın sayısı bir hayli azalmış Düşündüm: Ben yoksam kimse yoktur Düşündüm Omuzlarının üzerinde zirveye çıktığım insanlara sırtımı dönmemeliyim Düşündüm… Ben aşkı seslerden bir ses değil, bütün sesleri susturan bir çığlık yapmak için arıyorum Düşündüm… Aslında ses sessizlikte anlam buluyor Sessizlik her yerde konuşabilen ses oluyor Düşündüm… Aslında ben büyümekten değil, içimdeki sesi yitirmekten korkmalıyım Düşündüm… Ellerim kaleme, düşüncelerim kelimelere tutundukça yazmaktan ve okumaktan asla vazgeçmemeliyim Düşündüm… Renklerin mavisini seviyorum diye siyahlardan nefret etmemeliyim Düşündüm… En değerli an içerisinde bulunduğum andır Çünkü, az sonrasının olup olmayacağı bilinmezdir Düşündüm… Özgürlük bedeli gerçekten çok ağır olan bir mücevherdir O yüzden herkeste bulun(a)maz Düşündüm… Boş vermek hiçbir şeydir Hiçbir şey boş vermek kadar anlamsız değildir Düşündüm… Kalplerini yormayanlar düşüncelerimi çiğnediler Cümlelerimin canı yandı Düşündüm İnsan kendi yaşamının yağmurlarında ıslanma fırsatını kaçırmamalı Düşündüm Umut Kafdağı’nın ardında da olsa beklenmeye değer Düşündüm… En çok beklenen en beklenmedik anda gelendir… Düşündüm Anlaşılamamak anlaşılır bir durumdur NURDAL DURMUŞ |
Cevap : Ne Düşünmem Gerektiğini Düşündüm |
10-20-2012 | #2 |
Kayıtsız
|
Cevap : Ne Düşünmem Gerektiğini Düşündüm |
|