|
|
Konu Araçları |
atasözleri, bulunan, deyimler, kırıkkale, yöresinde |
Kırıkkale Yöresinde Bulunan Atasözleri Deyimler |
10-14-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Kırıkkale Yöresinde Bulunan Atasözleri DeyimlerKırıkkale yöresinde bulunan atasözleri deyimler Kırıkkale yöresinde bulunan atasözleri deyimler YÖREDE BULUNAN ATASÖZLERİ VE DEYİMLER Kırıkkale ve çevresinde kullanılan halk sözleri diğer yörelerde kullanılan atasözleri ve deyimlerle ortak özellik göstermektedir Allah var gayla yok Akılsız başın çilesini ayaklar çeker Bir koyundan iki post çıkmaz Bal tutan parmağını yalar Bir garip aptalsın, gümüşlü zurna neyine Canına acımayan, cananına acımaz Cin başka, şeytan başka Gerekliyi gereksizden saklama Heybe ağdırmayınca, taş gurbete çıkmazmış Kadın şapka değildir, alıp alıp atasın Kırığına güvenen, ersiz kalır Terbiyesiz insan, kalaysız kap gibidir Yaptığın hayır, ürküttüğün kurbağaya değsin Kurdun oğlu, kurt olur Allah rızkın kefilidir Bir çiçekle yaz gelmez Sel gider kum kalır Asıl azmaz, bal kokmaz Acı patlıcanı kırağı çalmaz At binenin kılıç kullananın Bağda izin olsun, yemeye yüzün olsun Besle kargayı oysun gözünü Can çıkmayınca huy çıkmaz Ummadığın taş baş yarar Allah sabırlı kulunu sever Bir koyundan iki post çıkmaz Üzüm üzüme baka baka kararır Aç köpek ava salmaz Ev yıkanın evi olmaz Etini yer, kemiğine göz diker Doğru söz yemin istemez Deli kıza her gün bayram Çalıda gül bitmez, cahile söz yetmez Cümrü kadar yer yakar Bir yiğit kırk yılda yiğit olur Bir taşla duvar olmaz Balsız kovanda arı durmaz Arpa ekip buğday bekleme Al kilim ver kilim İt ürür kervan yürür Felek adama her zaman yar olmaz Gözünü budaktan esirgemez Garip garibe sahip çıkar Cömert eli kimse kesemez Dibi görünmeyen sudan geçme Düğünsüz ev olur, ölümsüz ev olmaz Abdalın karnı doyunca gözü yolda olurmuş Kızını dövmeyen dizini döver Cana geleceğine mala gelsin Mal canın yongasıdır İt ite ürmez Yere bakan yürek yakan Gözünü toprak doyursun Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar Fakirlik başa bela imiş Komşu, komşuya muhtaçtır Ev alma komşu al MANİLER 1- Ey dağlar ulu dağlar Çeşmeli sulu dağlar Burda bir yiğit ölmüş Gök gürler bulut ağlar 2- Mendili işledim Ucunu gümüşledim Sevdiğimin adını Mendilime işledim 3- Hey oynayan yavrular Ağaçta kuş yavrular Ellerin derdi biter Benim derdim yavrular 4- Suyu verdim soğana Gönlüm düştü oğlana Oğlan beni almazsa Bıçaklara doğrana 5- Arıktan atladım geçtim Cebini yokladım geçtim Efkarım evlenmek değil Adını yokladım geçtim 6- Su diyor geleyim mi? Taş duvar deleyim mi? Sen orda ben burda Hasretten öleyim, 7- Atladım indim bağa, Alnım değdi toprağa Yarden evvel ölürsem, Girmem kara toprağa 8- Dama çıktım dam değil Penceresi cam değil Yâr içinde ölürsem, Bu da bana gam değil 9- Asmada üzüme bak Betime benzime bak Ne kadar hain yarsın Gülerek yüzüme bak 10- Bahçede iğdemidir Dalları yerdemidir Her güzeli seversin Sendeki midemidir 11- Harman yerin süpürdüm Bağdaş kurdum oturdum Yazıklar oldu bana, Nazlı yâri yitirdim 12- Saçların kara yârım Her sabah tara yârım Tellerinin içinde Gönlümü ara yarim 13- Tohumlar ekilmiyor, Yapraklar dökülmüyor Nazın bu kadarı da Doğrusu çekilmiyor 14- Patlıcan oymadın mı? Tadına doymadın mı? Ana beni kınama Sen cahil olmadın mı? 15- Elma attım kızlara Yuvarlandı düzlere Sende pişman olursun Söylediğin sözlere 16- Ay doğar ışık gider Gölgesi şaşık gider Sevdiğini almayan Gözleri açık gider 17- Çiçeğim açtı solmaz Çilem bir türlü dolmaz On beşinde yâr seven Ölürde iflah olmaz |
|