Yoruldum Gelgitlerden..

Bir deniz kıyısında,küçük bir kumsaldım

Dalgalar okşardı kumlarımı,bir anne çocuğunun saçlarını okşar gibi

Her dalga gelişinde,bu sefer gitmeyecek sanırdım,ama hiçbir dalga

kalmazdı kumlarımın üzerinde,bir nefesten daha uzun süre

Kimi dalgalar bana deniz kabukları getirirdi,kimileri küçük,küçücük ama

çok güzel taşlarHatta deniz yıldızları bile getirenler olurdu ama

hepsi bu

Hiçbiri kalmazdı bir nefesten daha uzun süre

Kumdan kalelerim olurdu bazenAltın sarısı kumlardan kendi canımdan yapılmış

Kollarımı açmış beklerken görkemli dalgaları,gelir umarsızca yıkıp giderlerdi kalelerimi arkalarına bile bakmadan

Kimi büyük bir gürültüyle gelirdi,köpüklerini saçarak etrafa büyük bir haşmetle;

kimiyse sessiz ve sakin,karanlıkta bir fısıltı gibi

Ben hep en gürültülüsünü,en köpüklüsünü beklerken,anladım ki benden en çok şeyi onlar alıp götürüyorduSessiz sakin gelenlerse sanki bana dokunmaya kıyamıyorlar,geldikleri gibi dönüyorlardı masmavi evlerine

Bazen biri gitmeden bir diğeri çıkıp geliveriyorduİşte o zaman bilemiyordum ne yapacağımıBirini

kucaklamak isterken diğeri kayıp gidiveriyordu avuçlarımdan

Gelgitlerden oluyordu bazenKıyılarımdan giden dalgalar dönmüyorlardı geriVe ben yalnız kalıyordum uzuuun bir zamanVe ilk dalga vurduğunda sahile yeniden büyük bir gürültüyle,içimde bir çocuğun mutluluğu büyüyordu

Haydi güzel dalgam,ne olur gel artı

İster fırtınalarla gel,ister meltemlerleama ne olur gel

Sahilde bıraktığın köpük köpük gözyaşları yetmedi mi?

Bak görmüyor musun?Açtım sana kollarımıGel söndür yanan kumlarımı içimdeki ateşi

Yoruldum seni beklemekten,yoruldum gel-gitlerden

GEL-GİTME ARTIK!!!!