Aşksiz Ve Paramparçaydi Yaşam

Aşksız ve paramparçaydı yaşam

bir inancın yüceliğinde buldum seni

bir kavganın güzelliğinde sevdim

bitmedi daha sürüyor o kavga

ve sürecek

yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Aşk demişti yaşamın bütün ustaları

aşk ile sevmek bir güzelliği

ve dövüşebilmek o güzellik uğruna

işte yüzünde badem çiçekleri

saçlarında gülen toprak ve ilkbahar

sen misin seni sevdiğim o kavga,

sen o kavganın güzelliği misin yoksa

Bir inancın yüceliğinde buldum seni

bir kavganın güzelliğinde sevdim

bin kez budadılar körpe dallarımızı

bin kez kırdılar

yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz

bin kez korkuya boğdular zamanı

bin kez ölümlediler

yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz

bitmedi daha sürüyor o kavga

ve sürecek

yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri

suyun ayakları olmuştur ayaklarımız

ellerimiz, taşın ve toprağın elleri

yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık

törenlerle dikilirdik burçlarınıza

türküler söylerdik hep aynı telden

aynı sesten, aynı yürekten

dağlara biz verirdik morluğunu,

henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz

Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne

ne tan atışı doğumların sevincine

ey bir elinde mezarcılar yaratan,

bir elinde ebeler koşturan doğa

bu seslenişimiz yalnızca sana

yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini

bitmedi daha sürüyor o kavga

ve sürecek

yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Saraylar saltanatlar çöker

kan susar birgün

zulüm biter

menekşelerde açılır üstümüzde

leylaklarda güler

bugünlerden geriye,

bir yarına gidenler kalır

bir de yarınlar için direnenler

Şiirler doğacak kıvamda yine

duygular yeniden yağacak kıvamda

ve yürek,

imgelerin en ulaşılmaz doruğunda

ey herşey bitti diyenler

korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler

ne kırlarda direnen çiçekler

ne kentlerde devleşen öfkeler

henüz elveda demediler

bitmedi daha sürüyor o kavga

ve sürecek

yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!