Bir Gün Ben Ölürsem

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Bir gün ben ölürsem

Bir gün ben ölürsem
yüreğime sevgi
gözlerime güneş
toprağıma çiçekler ekin renk renk
çocukların gülüşünü serpin üzerime bir de
kokusunu çekeyim içime her sabah

Bir gün ben ölürsem
bütün ağrılarımla bırakın bedenimi toprağa
çevirip güneşe yüzümü
suyun ağladığı bir çeşme başında
sevgiden, düşten, şiirden bir mezar yapın

Bir gün ben ölürsem
mezarıma güller bırakın
turnalar selam getirsin uzak diyarlardan
selam götürsün uzak diyarlara
rüzgar nasıl inlerse dalında ağaçların
nasıl çırpınırsa bir yıldız düştüğünde boşluğa
bir duman gibi kaybolup gitti deyin

Bir gün ben ölürsem
derin nehirlerde yıkayın beni
akan sularda, yağan yağmurlarda
bir çiçeğin kokusuna gizleyip öksüz ruhumu
nazlı bir çocuğun gülüşüne karın
rüzgar acılara vursun
acılar gönlümün karanfillerine
beceremedi ne yaşamayı ne de gülmeyi deyin

Bir gün ben ölürsem
gerçekleşmeyen hayallerimle gömün beni
özlemlerimle, yüreğimdeki acıyla
bilirim yoktur dili derin acıların
en acıyan yerimden öpsün deli rüzgarlar
ve öylece bırakın beni toprağa,
bendekilerle beraber

Nisan yağmurları düşsün üzerime
yaprağını döksün üstüme her sonbahar bir çınar
bir çiçek boyun büksün,
bir pınar çağlayıp gitsin yanıbaşımda
her sabah uzak dağlara bakıp ağlasın benimle
gençliğine doymayan oğlum için

Bir gün ben ölürsem
yıldızlara saklayın gözyaşımı
en acılı halimle hatırlayın beni
en perişan halimle
üzerime şiir serpin
gözlerime yağmur
oğlumun acısını gömün benimle
acısın yüreğim sonsuza

/
Sığındığın şiir yok artık
ışığı söndür kalbim
şimdi uyku vakti

uyku vakti

uyku vak

uyku v

uyku

Nuri CAN

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Gün Ben Ölürsem Bir gün ben ölürsem Bir gün ben ölürsem yüreğime sevgi gözlerime güneş toprağıma çiçekler ekin renk renk çocukların gülüşünü serpin üzerime bir de kokusunu çekeyim içime her sabah Bir gün ben ölürsem bütün ağrılarımla bırakın bedenimi toprağa çevirip güneşe yüzümü suyun ağladığı bir çeşme başında sevgiden, düşten, şiirden bir mezar yapın Bir gün ben ölürsem mezarıma güller bırakın turnalar selam getirsin uzak diyarlardan selam götürsün uzak diyarlara rüzgar nasıl inlerse dalında ağaçların nasıl çırpınırsa bir yıldız düştüğünde boşluğa bir duman gibi kaybolup gitti deyin Bir gün ben ölürsem derin nehirlerde yıkayın beni akan sularda, yağan yağmurlarda bir çiçeğin kokusuna gizleyip öksüz ruhumu nazlı bir çocuğun gülüşüne karın rüzgar acılara vursun acılar gönlümün karanfillerine beceremedi ne yaşamayı ne de gülmeyi deyin Bir gün ben ölürsem gerçekleşmeyen hayallerimle gömün beni özlemlerimle, yüreğimdeki acıyla bilirim yoktur dili derin acıların en acıyan yerimden öpsün deli rüzgarlar ve öylece bırakın beni toprağa, bendekilerle beraber Nisan yağmurları düşsün üzerime yaprağını döksün üstüme her sonbahar bir çınar bir çiçek boyun büksün, bir pınar çağlayıp gitsin yanıbaşımda her sabah uzak dağlara bakıp ağlasın benimle gençliğine doymayan oğlum için Bir gün ben ölürsem yıldızlara saklayın gözyaşımı en acılı halimle hatırlayın beni en perişan halimle üzerime şiir serpin gözlerime yağmur oğlumun acısını gömün benimle acısın yüreğim sonsuza / Sığındığın şiir yok artık ışığı söndür kalbim şimdi uyku vakti uyku vakti uyku vak uyku v uyku Nuri CAN