Yağmur Musikisi

Ötelerin gülücükleri gibi damlalar,
Dolaşır, ayrı düştüğü deryaları arar

Ses verir ud telleri gibi ince ince,
Yerin solukları duyulur yağmur deyince

Bir şiiri meşk ediyor gibi fasıl fasıl,
Süzülür beyaz kelebekler gibi muttasıl

Hep bir mûsikî ritmiyle kulaklarda çağlar,
Sanırsın gökler coşmuş da çemenlere ağlar

Her damla veda eder semavî hayatına
Ve döner ummanlarla coşan kâinatına

Toz-toprak lâl kesilir ve durup onu dinler;
Sarı, yeşil, pembe çiçekleriyle bahçeler,

Yağmur mûsıkîsiyle dirilir birer birer,
Her damlayla yere sanki bir melek gibi iner

Gözlere gelip çarpan nakış nakış damlalar,
Bu sihirli armonide tüllenir verâlar

Gökler güler ve tebessümler yağar her yana,
Duyar bu semavî şiiri herkes kana kana

Ve yükselir bazen dağlar cesametinde buhar,
Yerde yeşili, maviyi, turuncuyu arar

Her zaman hususî bir lezzetle iner yağmur,
Cennet kokularıyla duyulur buhur buhur

Siner her yana ruhları saran bin râyiha,
Toprak hayatla tüter, çiçekler kalkar şaha

Erer bir tatlı rahata bütünüyle varlık,
Ve görülür ötelere açılan aralık

alıntı