Makyajı Akıyor Farkının;Herkesleşiyorsun

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Makyajı akıyor farkının; herkesleşiyorsun!

Arayıpta bulamamak ne acıdır,
Yahut onu kaybedip çaresiz kalmak

Ama en ağırı ne biliyor musun?
Sen onun yanındayken
O aslında hiç senin yanında olmamıştır
Bunu farkedince insan
Ne vakit o vakit oluyor
Ne de insan aynı insan

Aradan bir aşk yılı geçmiş
Tüm dertler iliklenip kanatlara dikilmiş
Ve gözlere pembe bir perde çekilmiş
Uçtuğunu sanırsın
Ama hep aynı yerdesindir

Gün gelipte perde inince zavallı bir yoksunluk çöküyor gözlerinin dibine
Bütün mavilikler siyaha bürünüyor
Ve sen kirleniyorsun

İşte o zaman ne tuttuğun güvercin beyaz
Ne de soluduğun hava berrak

Aşk girdiği kalbin şeklini alırdı her zaman
Bunu seninle öğrendim
Doyurucuydu ve sıcaktı
Seni diğerlerinden farklı kılan
Ve beni savunmasız bir kuş misali
Ölümlerden ölüme salan

Ama güneş gidipte
Gece inince
Tarifsiz bir sızı işledi sol yanıma
Birden yok olup giden gülüşün
Dikenli bir ip dayadı boğazıma
Seni sustum,
Karanlık gecede, kör pusuda

Ve ne yazık
Bunca yaşanmışlık ardında gördüğüm
Aşk dediğim şey
Ellerinle boğazıma geçirdiğin bir kör düğüm

İnce bir veda havası sarıyor dört yanımı
Sen umursamıyorsun

Ölüm diyorum ölüm,
Dayandı kapıma
Bilmiyorsun

Makyajı akıyor farkının

Herkesleşiyorsun

Özdemir Asaf

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Makyajı Akıyor Farkının;Herkesleşiyorsun Makyajı akıyor farkının; herkesleşiyorsun! Arayıpta bulamamak ne acıdır, Yahut onu kaybedip çaresiz kalmak Ama en ağırı ne biliyor musun? Sen onun yanındayken O aslında hiç senin yanında olmamıştır Bunu farkedince insan Ne vakit o vakit oluyor Ne de insan aynı insan Aradan bir aşk yılı geçmiş Tüm dertler iliklenip kanatlara dikilmiş Ve gözlere pembe bir perde çekilmiş Uçtuğunu sanırsın Ama hep aynı yerdesindir Gün gelipte perde inince zavallı bir yoksunluk çöküyor gözlerinin dibine Bütün mavilikler siyaha bürünüyor Ve sen kirleniyorsun İşte o zaman ne tuttuğun güvercin beyaz Ne de soluduğun hava berrak Aşk girdiği kalbin şeklini alırdı her zaman Bunu seninle öğrendim Doyurucuydu ve sıcaktı Seni diğerlerinden farklı kılan Ve beni savunmasız bir kuş misali Ölümlerden ölüme salan Ama güneş gidipte Gece inince Tarifsiz bir sızı işledi sol yanıma Birden yok olup giden gülüşün Dikenli bir ip dayadı boğazıma Seni sustum, Karanlık gecede, kör pusuda Ve ne yazık Bunca yaşanmışlık ardında gördüğüm Aşk dediğim şey Ellerinle boğazıma geçirdiğin bir kör düğüm İnce bir veda havası sarıyor dört yanımı Sen umursamıyorsun Ölüm diyorum ölüm, Dayandı kapıma Bilmiyorsun Makyajı akıyor farkının Herkesleşiyorsun Özdemir Asaf