Ahmet Muhip Dıranas Kar Ve Serenad Şiiri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-10-2012

Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze, inceden

Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? kar içindesin!

Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni, uyanamam
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır - tek, tenha - bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın

SERENAD

Yeşil pencerenden bir gül at bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi

Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ

Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak
Ben aşkımla bahar getirdim sana;
Tozlu yollarından geçtiğim uzak
İklimden şarkılar getirdim sana

Şeffaf damlalarla titreyen, ağır
Koncanın altında bükülmüş her sak

Seninçin dallardan süzülen ıtır,
Seninçin karanfil, yasemin zambak

Bir kuş sesi gelir dudaklarından;
Gözlerin, gönlümde açan nergisler

Düşen öpüşlerdir dudaklarından
Mor akasyalarda ürperen seher

Pencerenden bir gül attığın zaman
Işıkla dolacak kalbimin içi

Geçiyorum mevsim gibi kapından
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ

10-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ahmet Muhip Dıranas Kar Ve Serenad Şiiri Kardır yağan üstümüze geceden, Yağmurlu, karanlık bir düşünceden, Ormanın uğultusuyla birlikte Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte Kar yağıyor üstümüze, inceden Sesin nerde kaldı, her günkü sesin, Unutulmuş güzel şarkılar için Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan, Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan Sesin nerde kaldı? kar içindesin! Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam! Uyandırmayın beni, uyanamam Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına, Allah aşkına, gök, deniz aşkına Yağsın kar üstümüze buram buram Buğulandıkça yüzü her aynanın Beyaz dokusunda bu saf rüyanın Göğe uzanır - tek, tenha - bir kamış Sırf unutmak için, unutmak ey kış! Büyük yalnızlığını dünyanın SERENAD Yeşil pencerenden bir gül at bana, Işıklarla dolsun kalbimin içi Geldim işte mevsim gibi kapına Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak Ben aşkımla bahar getirdim sana; Tozlu yollarından geçtiğim uzak İklimden şarkılar getirdim sana Şeffaf damlalarla titreyen, ağır Koncanın altında bükülmüş her sak Seninçin dallardan süzülen ıtır, Seninçin karanfil, yasemin zambak Bir kuş sesi gelir dudaklarından; Gözlerin, gönlümde açan nergisler Düşen öpüşlerdir dudaklarından Mor akasyalarda ürperen seher Pencerenden bir gül attığın zaman Işıkla dolacak kalbimin içi Geçiyorum mevsim gibi kapından Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ