An Gelir Sonum Olursun...

an gelir

An Gelir Sonum Olursun

öyle derin bir çığlık atar ki yokluğum

kederinden benim olursun

ah can

sahip çıktın yıldızsızlığına

oysa sana ait değildi bu kapkara geceler

diz boyu gece sinerken saçlarına

bugünü duydum sessizlğinde yarını ölmüştü

kimsesizliğe saçıldı umutlarım gördün mü?

ağlamak ne basit bir eylem oluyor şimdi

bacası tütmeyen bir evde emanetken sıcaklığın

gittim mi geldim mi hiç bilmedim

iki şarkı sözleri arası bir dudak payı çelimsiz bir sızı içimde

bir varmış bir yokmuşlar da ziyan oluyorum

mavi mavi susuyorum sana yine de siyaha hasret kalıyor özlemin

bir yara daha açıyorum içimde sana değmeden

çok sesli bir sakinlik sardı (h)içimi

aldığım hiçbir nefes "sen" değil "senden" değil

yanılgılarıma teğet geçiyor sensizlik

tenime dokunuyor ama ben hep "sen" kokuyorum

anlasana!

en büyüğü içimdeyken

senin yalanların beni neylesin?

bilmediğim bir gözyaşına sesimi düşürdüm ben!

benim olmadığın kadar "senindim" duymadın

firarım cana

bozulan kırılıp dökülmenin mecazi anlamı

olmuyor zaman! asiliğini soyun üstünden!

inan ki hiç doğru değil zamanlaman

üzerime

çığ

düştü

dudağımda bir ÇIĞLIK!

an gelir

öyle derin bir "es" verir ki yokluğun

kederimden sonum olursun