Ey Ölüm Meleği, Yumuşak Davran

Ensar'dan bir zat vefat etmek üzereydi Alemlere rahmet Hz Muhammed (sav) Efendimiz de bu zatın yanında bulunuyor, onunla ilgileniyordu Efendimiz (sav) ölüm meleği Azrail'in (as) geldiğini gördü ve aralarında geçen konuşmayı şöyle haber verdi

Resûlullah (sav), ölüm meleğine:

- Ey ölüm meleği, bu sahabeme yumuşak davran; şüphesiz o bir mü'mindir" buyurdu Ölüm meleği Azrail (as) şöyle dedi

- Gönlün hoş, gözün aydın olsun; bil ki ben her mü'mine yumuşak davranırım Ey Muhammed, şunu bil: Ben bir insanın ruhunu alınca, onun ailesinden birisi feryat ederse, ben ruh elimde olduğu halde adamın evinin kapısında durur ve:

"Bu feryat da ne oluyor? Vi biz bu kimseye zulmetmedik, ecelinin önüne geçmedik, kendisi için takdir edilen vakitten önce gelmedik Onun ruhunu aldığımız için bir günaha da girmedik Eğer Allahu Teala'nın yaptığına razı olursanız, sevap alırsınız Eğer üzülür ve kızarsanız, günaha girersiniz Sizin bizi ayıplayacak bir durumunuz yok Hem biz size daha çok geleceğiz Siz kötü halden sakının, kötü ölümden sakının" derim

Ey Muhammed! Yer yüzünde köylü-şehirli, iyi-kötü kim varsa, ben her gün onları gözden geçiririm Ben onların büyüğünü ve küçüğünü kendilerinden daha iyi tanırım Vi Ya Muhammed, Allahu Teala'nın izni olmadan ben bir sineğin canını almaya güç yetiremem"

Bu hadisi nakleden Cafer b Muhammed (rah) demiştir ki:

"Bana şu haber ulaştı: Azrail Aleyhisselam insanları namaz vakitlerinde gözden geçirir Ölüm anında ruhunu almak için baktığında, eğer o kimse namazlarını muhafaza eden bir kimse ise, melek ona yakın durur, şeytanı ondan uzaklaştırır Bu arada melek ona: "Lâ ilâhe ill Muhammedu'r-Resûlullah" sözlerini telkin eder Bu, gerçekten büyük bir hâldir"