Dünya Ah Dünya

İbrâhim Hakkı hazretleri

dünyâya bağlanmanın kötülüğünü bir sohbetinde şöyle anlattı:

Dünyâ zıll-i zâildir Ona güvenen nâdimdir

O seninle kalsa da, sen onunla kalamazsın

Dünyâdan çıkmadan önce, kalbinden dünyâ sevgisini çıkar

Dünyâ lezzetlerine aldanmayan Cennet nîmetlerine kavuşur İki âlemde azîz ve muhterem olur

Dünyâ haraptır Şerbetleri seraptır Nîmetleri zehirli, safâları kederlidir

Bedenleri yıpratır Emelleri arttırır

Kendini kovalayandan kaçar Kaçanı kovalar

Dünyâ bala, içine düşenler de sineğe benzer

Nîmetleri geçici, hâlleri değişicidir

Dünyâya ve buna düşkün olanlara inanılmaz Çünkü, bunlarda vefâ ve sefâ bulunmaz

Fânî olanı ver ki, bâkî olanı alasın

Kendini bilen kişinin bu dünyâya düşkün olmasına şaşılır

Şakîler dünyâya sarılır Saîdler bâkî olana sarılır

Bedeninle dünyâda ol, kalbinle âhireti bul!

Nefsin arzularını terk eden pâk olur, âfetlerden selâmet bulur

ALLAHU teâlânın râzı olmadığını terk edene,ALLAHU teâlâ ondan iyisini ihsân eder

Dünyâyı anlayan, onun sıkıntılarından üzülmez

Dünyâyı anlayan, ondan sakınır Ondan sakınan, nefsini tanır Nefsini tanıyan, Rabbini bulur

Mevlâsına hizmet edene, dünyâ hizmetçi olur

Dünyâ insanın gölgesine benzer Kovalarsan kaçar Kaçarsan, seni kovalar

Dünyâ, âşıklarına mihnet yeridir

Lezzetlerine aldanmayanlara, nîmet yeridir

İbâdet edenlere kazanç yeridir

İbret alanlara hikmet yeridir

Onu tanıyanlara selâmet yeridir

Ana rahmine nisbetle, Cennet gibidir

Âhirete nisbetle çöplük gibidir

Alıntı