Gri Bir Gökyüzünün Altında Yemyeşil Bir Kent....Dublin

Gri bir gökyüzünün altında yemyeşil bir kent İsyankâr ama barışçı, melankolik ama pürneşe bir halk İrlanda’nın başkenti Dublin, tam manasıyla ‘edebi’ bir kent





Bir zıtlıklar harmonisi, fırtına öncesi sessizliği ya da infial sonrası suskunluğu Uçları barındıran, gri gökyüzü altında buluşturan kıvam Bir yandan muhalif ve isyankâr, öte yandan ölçülü ve barışçı Tüm tonlar, dokular her yerde; tümsekte, bayırda; suskuda ve çığlıkta, bir yerde Hayata sıkı sıkıya tutunuş, kızıl buklelerin ardındaki yeşil gözlerden fışkıran güleç bir bakış Ara sokakları zaptetmiş bir neşe; pürneşe Nihayet melankoli, haftalarca güneşi görememenin hüznüyle beyazlamış o çilli tene yapışan Joyce’a Ulysees’ı ilham eden, Beckett’la hiçbir şey yapmamaya özendiren

‘PUB’SIZ BİR DUBLIN DÜŞÜNÜLEMEZ

Sokaklarında kaybolmadan, ‘pub’larında oturmadan ve köprüleriyle buluşmadan size kendisini açmayan, sizi ‘dış’ta tutan bu ‘küçük metropolün’ nasıl olup da bu denli çok sayıda dünya çapında yazar çıkardığını uzaktan anlamak mümkün değildir Şehir size kendini açmaya karar verdiğinde ise, bir banka oturmuş bir şeyler karalarken bulursunuz kendinizi; ta ki bir yağmur gelip sizi bulana dek Bunca kafe ve pub’ın ‘yer’siz olmadığını, insanlar için adeta sığınılacak bir kovuk, kamusal bir çatı vazifesi gördüğünü, bunlardan birinde, yağmur kaçağı İrlandalılarla sohbeti koyulaştırdığınızda anlarsınız

Dublin’de pub’lar hayatın merkezinde yer alan mekânlardır Öyle ki ortalama bir ‘Dubliner’ her gün en az bir defa, çoğu kez de iki defa bir pub’a gider Öğle vakti sandviç, çorba gibi ‘atıştırma’lık yiyecekler sunan pub’ların asıl işlevi akşamları iş çıkışında başlar İnsanlar çoğu zaman aile toplantılarını bile bu mekânlarda yapar ve ev, işyeri gibi hayatlarının kalan kısmını geçirdikleri yerler ‘tali mahaller’ düzeyine indirgenmiş olur James Joyce boşuna dememiş; “Dublin’de bir noktadan bir noktaya bir pub’a rastlamadan gitmek, dünyanın en zor labirentidir” diye

EN TURİSTİK ÜNİVERSİTE

Liffey Nehri’nin kuzey ve güney olarak enine, O’Connell Caddesi’nin ise dikine böldüğü Dublin’de şehrin sıfır noktası diyebileceğimiz yer Trinity College’dır İrlanda’nın gözbebeği bu yükseköğrenim kurumu, belli ki yüzyıllara uzanan geçmişiyle kendi aurasına da ismini vermiştir; College Green Mezunları arasında kimler yoktur ki?

Dünyada çok az okula nasip olacak turistik popülaritesi sayesinde, ziyaretçilerin uğrak yeri olan satış mağazasında, hediyelik ve hatıra eşya satışından oldukça iyi bir gelir sağlandığını gözlemleyebilirsiniz Her ne kadar sadece kampüsü bile görülmeye değer olsa da 9 yüzyıl başlarında İskoçya’nın batı sahilindeki Iona Adası’ndaki keşişler tarafından bir tezhip ve elyazması harikası olarak yaprak yaprak işlenmiş Book of Kells (Kells Kitabı) adlı İncil nüshasını görmeyi sakın ihmal etmeyin Bunun yanı sıra kütüphanenin Long Room kısmını gezin ki, her biri yüzlerce yıldır yaşayagelen iki yüz bin nadir kitabın, en az kendileriyle yaşıt meşe kitap raflarındaki suskun fakat bilgece bekleyişini görün

ŞİMDİ ALIŞVERİŞ ZAMANI

Dublin’de illâ ki arşınlanması gereken bir caddedir Grafton Sadece yayalara açık, alışverişi bol ve ölçeği geniş Sokak çalgıcılarıyla, ‘piyasa’ yapmaya çıkmış bıçkın delikanlıları ve albenisi bol kıyafetlere bürünmüş genç kızlarıyla, şehir halkı ve gezginler için tam bir çekim alanı

Sükseli mağazalarında dünyanın en pahalı markaları, hem gelir seviyesiyle dünya liginin zirvesini zorlayan İrlanda ahalisini hem de ülkesine döndüğünde eşine dostuna “Grafton Caddesi’nden aldım” diye caka satmak isteyen gezginleri bekleyeduruyor Fiyat etiketleri sizi umutsuzluğa yöneltmemeli; hemen komşu dükkânın vitrinine baktığınızda, değme kelepir avcılarını baştan çıkartacak kadar düşük fiyatlı ama kaliteli ürünler bulabiliyorsunuz

BU MAHALLEYE UYKU YOK!

Dublin’e gidip bir yerleri gezmemenin bir mazereti olabilir Fakat orta karar bir yürüyüşle College Green’den iki, Grafton Caddesi’nden beş dakika çeken Temple Bar, bu kümenin dışındadır Dublin’in acemileri Temple Bar isminin ‘barlardan bir bar’a verildiğini düşünürler Oysa Temple Bar, aynı zamanda içinde bulunduğu mahallenin de ismidir Bu konuda rivayet muhteliftir, ama bunlardan en inandırıcı ve yaygın olanı, vakt-i zamanında limana demirlemiş gemilerin tayfasını hedef kitle olarak belirlemiş Sir William Temple adındaki felsefe ve edebiyat hocasının, açtığı mekâna ‘Temple Bar’ ismini vermesi ve bu ismin zamanla semte mührünü vurması şeklindedir

Şimdilerde neredeyse bölgede hayatın temposunu tutan her mekân başına ya da sonuna Temple Bar ibaresini koyarak lanse ediyor kendisini Geleneksel İrlanda pub’larının yanı sıra çeşitli beğenilere ve yaşam tarzlarına hitap eden çok sayıda eğlence yeri, Cranberries’den U2’ya pek çok müzik devini de dinleyenleriyle buluşturmuş

KÖPRÜLERDEN GEZİYE DEVAM

Şehir, deniz kenarından çok, kendisini bölerek denize yönelmiş bir nehrin etrafında yoğunlaşınca, çokça köprü kurmak gerekmiş şehrin iki yakasını bir araya getirmek için Büyük çoğunluğu sadece yayalar için olan köprülerin en yoğunu, araç trafiğine de açık ve aynı isimli ana caddeyi güneye bağlayan O’Connell Köprüsü’dür Zaten Dublin’e yolu düşen birinin buradan geçmemesi imkânsız gibidir Köprü üzerinde durup batıya, diğer bir deyişle nehir akıntısının ters istikametine baktığınızda ise sadece yayalar için inşa edilmiş Halfpenny (Yarım Kuruş) Köprüsü selâmlar sizi

GÜNEY VE KUZEY

Güney, Liffey Nehri ile başlar; ancak karakteristik olarak başladığı yer, St Stephen’s Green’dir Bölge, aynı isimli bir parkı ve alışveriş merkezini de barındırır Güneş biraz olsun yüzünü gösterdiğinde, parkta çimlere uzanıp anın keyfini çıkarma davetine uyar yerlisi ve konuğuyla Dublinliler, birazdan boşanacak yağmuru umursamaksızın

Bu bölgeden daha güneye, Ballsbridge ve Blackrock tarafına gittikçe, zarif konutları, seçkin restoranları ve görkemli otelleriyle Dublin’in ‘elit’ yüzü karşılar sizi Büyükelçiliklerin çokluğundan olacak, aynı zamanda şehrin en iyi korunan bölgesidir burası Daha da güneye inerseniz, kırsalında ata binip golf oynayabileceğiniz ve ‘cottage’ tipi evlerinde konaklayabileceğiniz yemyeşil köylere ulaşırsınız

Dublin’in, havalimanını da kapsayan kuzey kısmında ise daha mütevazı, fakat iş yoğunluklu ve kozmopolit bir hayat hüküm sürer Toplam nüfusu bir milyonun biraz üzerinde olan bu şehirde karşılaştığınız insan çeşitliliği sizi şaşırtmamalı Özellikle AB üyesi Doğu Avrupa ülkelerinden cazip çalışma koşullarının yüreklendirmesiyle gelenlerle Uzakdoğu, Asya ve Ortadoğu kökenli insanların harmonisi şehri son birkaç yıl içinde bir uluslar bahçesine dönüştürmüş Bu renkli uyumun oluşmasında, İrlanda insanının ve yönetiminin hoşgörülü ve eşitlikçi tavırlarını hesaba katmak gerek

Kuzeyin gözbebeği diyebileceğimiz Malahide, aslında bir sayfiye kasabasını andırıyor Yat limanı, balık lokantaları ve denize bakan evleriyle kent sakinlerinin kimisi için bir kaçamak noktası, kimisi için de sürekli bir yaşam mekânı Her nasıl algılanırsa algılansın bu güzel ve tipik İrlanda yerleşimi, mutlaka görülmesi gereken bir yer

ÜÇ YAPRAKLI YONCANIN SIRRI

Sıradan bir İrlandalı’ya milli sembollerinin neden üç yapraklı yonca olduğunu sorduğunuzda, size bunun, ‘teslis’i simgelediğini ve bu yüzden uğurlu olduğunu söyler Ama siz bununla yetinmeyip halkı gözlemlediğinizde yoncanın, aslında İrlandalıların mütevazı yaşam tarzını da çok iyi yansıttığını görürsünüz Olanla, olağanla ve varolagelenle yetinmeyi, mutlu olmayı bilen; bir başka deyişle dört yapraklısını ararken ömrünü tüketmek yerine üç yapraklısıyla ömrüne renk katabilen insanların iç huzurunu duyumsarsınız Türk Hava Yolları’nın yeni başlayan seferleri ile daha da yakınlaşan Dublin ironik, neşeli ve alçakgönüllü insanları, yemyeşil doğası ile bu huzuru size de yaşatacak