Bir İdam Mahkumunun Son Günü-Victor Hugo

Bir İdam Mahkmunun Son Günü, dünya edebiyatının ölümsüzlerinden
Victor Hugo'nun (1802-1885) yirmi altı yaşında yazdığı bir gençlik
yapıtıdır Victor Hugo'nun içerik olarak bu romandaki amacı çok yalın,
çok açık: İdam cezasının hem trajik, hem de saçma yanını göstermek
Onun büyüklüğünde, onun dehasında bir yazar için böyle bir savı insan
ve etik boyutlarıyla sergileyerek kanıtlamak hiç de güç değil Ama bu
romanın büyük önemi başka özelliklerinden kaynaklanıyor Bu yapıt,
birinci tekil kişi ben ile yazılan romanın ilk örneği Daha önce böyle bir
yöntem bilinmiyor Demek ki bu özelliğiyle bir yol açıcı, bir öncü bu
roman Roman kahramanının da dediği gibi, bir tür zihinsel otopsi olan
bu romanda, modern edebiyatın ilk iç monoloğu ile karşılaşıyoruz
Bir İdam Mahk-munun Son Günü, bir yazınsal yenilik olan
Samuel Beckett ve Georges Bataille'ı haber veriyor Bu da romanın bir
başka önemli özelliği Bataille ve Beckett'i tanıdıktan sonra bu romanı
daha iyi kavrıyoruz İdam mahk- munun kendisine ironik bir gözle bir
başkası olarak bakışı ise, Victor Hugo'nun Arthur Rimbaud'dan kırk yıl
önce `Ben Bir Başkasıdır' düşüncesini yaşamış olduğunu gösteriyor