Ormanda Bir Mahkeme|Tiyatro Tarihi Ve Skeçler

ormanda bir mahkeme
KİŞİLER
ASLAN - SULTAN (dişi aslan) - TİLKİ -KURT - KEDİ - PANTER - TAVŞAN -AYI - PORSUK - HOROZ - KOÇ -KöYLÜLER
1 SAHNE

Hayvanların Padişahı Aslan'ın sarayında büyük, güzel bir salon Salonun dibinde yüksekçe bir yere konmuş iki koltuk Hu koltuklar Padişah ve Sultan'in tahtlarıdır Kurnaz Tilki hariç bütün hayvanlar salonda toplanmışlardır Büyük bir gürültü vardır salonda Bu gürültüyü saray nazırı Panter'in sesi keser

PANTER — Padişah ve Sultan hazretleri geliyor! (Herkes sağa sola açılır Yerlere kadar eğilip, selâm verirler Padişah ve Sultan ağır ağır gelirler Hayvanları selâmlayarak tahtlarına otururlar Panter de Padişahın yanındaki yerini alır Aslan panterin kulağına bir şeyler fısıldar) PANTER — Şikâyeti olanlar sırayla gelsinler (Bir uğultu olur Kurt öne çıkar Uğultu kesilir) KURT — Merhametli padişahımız, efendimiz Şu kötü ruhlu, kurnaz Tilki'nin bana yaptıkları için adaletinize sığınıyorum Zavallı karımı ele güne rezil etti Minicik yavrularımın suratına pislikler fırlattı Bu yüzden üç tanesinin gözleri kör oldu Bu hainin yaptıklarını bir hafta anlatsam bitiremem
(Kurt geri geri çekilir Kedi öne çıkar)
KEDİ — Efendimiz Benim de şikâyetim Tilki'den Geçtiğimiz kışın soğuk bir günüydü Binbir güçlükle bulabildiğim bir sucuk parçasını beni kandırıp elimden aldı (Kedi geri çekilir Tavşan gelir)
TAVŞAN — Haşmetli hünkârımız Bir gün ormanda dolaşırken Tilki'ye rastladım Başına bir sarık sarmış, üstüne bir cüppe geçirmişti Bana artık kötülüğü bıraktığını, imamlık yapmaya başladığını, kendini Tanrı yoluna verdiğini söyledi Namaz kılmasını bilip bilmediğimi sordu Bilmediğimi söyledim O zaman, "mutlaka öğrenmelisin İstersen sana şimdi bile öğretebilirim" dedi Sözlerinden çok etkilenmiştim Kabul ettim Tam namaz kılmaya başlayınca birden üstüme atılmasın mı? Atik davranmasaydım, şu anda Kurnaz Tilki'nin midesinde olacaktım
(Tavşan da geri geri çekilir Ayı gelir Yüzü bütün konuşmalar boyunca asılan Aslan, Ayı'ya bakar)
ASLAN — Senin de şikâyetin Tilki'den mi?
AYI — Evet ulu hakanımız
ASLAN — Anlaşıldı Burada bütün şikâyetleri dinlemekle zaman kaybetmeyelim Anladığıma göre hepinizin şikâyeti Tilki'den Ondan şikâyetçi olmayan var mı? (Hayvanlar "yok efendimiz, hepimiz şikâyetçiyiz" gibi sözlerle uğultu yaratırken, Tilki'nin kızkardeşinin oğlu olan Porsuk öne atılır)
PORSUK — Yüce hakanımız Şu yeryüzünde düşmanına rahmet okuyan yoktur Eğer Tilki dayım burada olsaydı, hem kendini savunur hem de onun yokluğundan yararlanılarak söylenen bunca yalana meydan vermezdi
HOROZ — Ey ulu hakanım Lütfen izin verin de Tilki'nin bana ettiği kötülükleri anlatayım ASLAN — Yeter Yeteri kadar dinledim bu şikâyetleri
SULTAN — Müsaade buyrun da anlatsın efendim
ASLAN — (Sultanım sözünü kırmaz) Peki anlat bakalım
HOROZ — Efendimiz Yaz gelip de kırlar yeşillenince pek sevinmiştim Çünkü karım on erkek on dört de dişi civciv çıkarmıştı Hepsi de gürbüz, sevimli yavrulardı Bahçede rahat rahat dolaşır, eşinirler diye düşünüyordum Tilki'den de korkum yoktu Sahibimizin tam dört tane köpeği vardı çünkü Bir gün ailece bahçede geziniyorduk Tilki çıkageldi II zerinde şık bir üniforma vardı Elinde de üzerinde mührünüz bulunan bir mektup Aldım okudum Mektupta bütün hayvanlara korkusuzca yaşama hakkı bağışladığınız, kimsenin kimseden bundan böyle korkmaması gerektiği yazılıydı Çok sevindim Bütün yavrularımı çevreme toplayıp, artık kimseden, Tilki'den bile korkumuz kalmadığını anlattım Meğer o hain pusuda beklermiş Birden üstümüze atladı En sevgili yavrumu kaptığı gibi kaçtı O günden sonra da peşimizi bırakmadı Yirmi dört yavrumdan beşi hayatta şimdi Mekiler kötü Tilki'nin kurbanı oldular Daha dün bir kızımı kaptı (Horoz üzüntüyle ağlarken, Aslan hiddetle yerinden doğrulur)
ASLAN:— Buraya gel Porsuk Dayının marifetlerini sen de dinledin Bütün bu yaptıklarını burnundan getireceğim onun Bay Horoz, üzülmeyin, kızınızı muhteşem bir törenle gömdüreceğim Sonra da Tilki'yi mahkeme edeceğiz (İşaretle Ayıyı çağırır) Bay Ayı, Tilki'yi buraya çağırma görevini size veriyorum Ama dikkatli olun Sizi de oyuna getirmesin
AYI (Yerlere kadar eğilerek) — Merak etmeyiniz hünkârım Tilki oyunlarını bana söktüremez
(Perde kapanır)
1sahnenin sonu

SAHNE
(Ormanda bir köşe Ağaçlar Sahnenin bir köşesinde bir mağara ağzı Burası Tilki'nin inidir Diğer köşede bir köy evi Bahçesi bir çitle çevrilidir)
(Ayı sahneye girer Çevresine bakının Tilki'nin inini görür Yaklaşır, içeri seslenir)
AYI —- Tilki kardeş, evde misin? Ayı'yım ben Padişah efendimizin bir haberini getirdim Saraya gelip mahkeme huzuruna çıkmanızı buyurdu Kendiliğinizden gitmezseniz, kellenizi götürmek zorunda kalacağım Hadi benimle gelin (Tilki mağaradan çıkar Yüzünde kurnaz bir gülüş vardır)
TİLKİ — Ooo, Ayı kardeş, hoş geldiniz, sefalar getirdiniz Akşam namazına durmuştum Bu yüzden beklettim sizi Kusura bakmayın Aslan padişahımızın beni çağırtmasına gelince, bakın, bu habere pek sevindim Yarın ben kendim saraya gelecektim zaten Ama bugün yola çıkamam Alışık olmadığım bir yemekle karnımı pek fazla doldurmuşum Kıpırdayacak halim yok
AYI — Ne yediniz ki?
TİLKİ (Oyun oynadığım belli etmeden, Ayı'nıın balı sevdiğini hiç bilmiyormuş gibi) — Aman sormayın Taze bal petekleri yemiştim Aman ne berbat şeymiş o bal
AYI (Gözleri parlar birden) — Ne? Siz bala berbat bir şey mi diyorsunuz Bence bal yiyeceklerin şahıdır
TİLKİ (Oynayarak) — Sahi mi diyorsunuz? öyleyse gözünüz aydın Şu köylünün evinde (köy evini işaret eder) aklınızın alamayacağı kadar çok bal var Petek petek İstediğiniz kadar yiyebilirsiniz
AYI — Aman ne olur şu balların yerini gösterin bana
TİLKİ — Hayhay, sizin için yapmayacağım şey yoktur (Yürürler, köy evine yaklaşırlar Çitin önünde bir kütük vardır Kütük iki kamayla ayrılmıştır Kamalar çekilince kapanacak şekilde yapılmalı Tilki ve Ayı kütüğün önünde dururlar)
TİLKİ — Bakın, şu kütüğün yarığı içinde istediğiniz kadar bal var Başınızı içeri sokmak kâfi Çekinmeyin, kendi malınız gibi yiyebilirsiniz
(Ayı ön ayaklarını kütüğün arasına sokar Başını eğer, Tilki bu arada kamaları çekip çıkarır Kütük kapanır Başı ve ön ayakları sıkışan Ayı homurtularla debelenmeye başlar) TİLKİ — Aman fazla yeme ahbap, midene oturur (Gülerek kaçar)
(Bu arada gürültüyü duyan köylü kapıyı açıp fırlar)
KöYLÜ — Komşular koşun Bir ayı var bahçemde Yetişin! (Kilerinde sopalar, yabalarla birkaç köylü girer Ayı'ya bağrışarak vurmaya başlarlar Ayı acıdan avaz avaz bağırmakladır Köylüler vurmaya devam ederler)
KöYLÜLER — Vurun, vurun, acımayın (Ayı binbir güçlükler ellerini ve kafasını yarıktan kurtarır Köylülerin elinden kaçar Köylüler onun peşinden koşarlar)
(Perde kapanır) 2 sahnenin sonu

3 SAHNE
1sahnede gördüğümüz Aslan'ın sarayı Aslan Padişah ve Sultan tahtlarında Yanlarında ayakta duran panter ve bütün hayvanlar)
(Ayı her tarafı sargılar içinde girer Tahtın önünde durur Selâm verir)
SULTAN — Aman yarabbi, zavallı Ayı ne hale gelmiş
AYI — O Tilki denilen hain beni bu hale soktu
ASLAN — Şu alçak Tilki'ye öyle bir ceza verelim ki, herkesin öcü birden alınsın Bay kedi, şöyle gelin Bu defa Tilki'yi çağırmaya siz gideceksiniz
KEDİ — Aman hünkârım, koskoca bir Ayı baş edememişken onunla, benim gibi çelimsiz, aciz bir hayvanın gitmesi neye yarar?
ASLAN — Ayı kadar kuvvetli değilsiniz ama, aklınızın nelere yeteceğini herkes bilir Hadi göreyim sizi O haini alıp getirin
KEDİ — Başüstüne efendimiz (Eğilir geri geri çıkarken perde kapanır) 3 sahnenin sonu

4 SAHNE
(2 sahnede gördüğümüz orman)
(Kedi ağır ağır girer İninin ağzında durmuş Tilki'yi görür Tilki'ye yaklaşır)
KEDİ — Tanrı'nm selâmı üstüne olsun Tilki kardeş Padişahımız efendimiz beni sana gönderdi Benimle beraber saraya gelmeni ferman buyurdu Gelmezsen kafanı uçuracak TİLKİ — Hoş geldiniz, safalar getirdiniz aziz yeğenim Tanrı'nın selâmı sizin de üstünüze olsun Çok yorgun görünüyorsunuz Size yiyecek bir şeyler hazırlayayım Bu akşam benim misafirimsiniz Sabah olunca birlikte yola çıkarız Olur mu?
KEDİ — Bana kalırsa hemen yola çıkalım Yol düzgün Mehtap da var
TİLKİ — Olmaz Gece yolculuğu tehlikelidir Hem bir gece-cik misafirim olsanız bundan ne çıkar? Size bal petekleri ikram ederim Bir güzel karnınızı doyurursunuz
KEDİ — Bal mı? Ağzıma bile koymam Semiz fareler dururken bal yenir mi?
50
TİLKİ — Ne, siz fare eti mi seversiniz? İstediğinizden âlâsını bulurum size Şu komşunun samanlığında yüzlercesi cirit atar Toplasan bir arabayla taşıyamazsın KEDİ (Gözleri parlar Ağzı sulanır) — Aman Tilki kardeş, (■ötür beni oraya Dünyada fare eti kadar hiçbir şeyi sevmem
(Köy evinin samanlık kapısına doğru yürürler Tilki durur) TİLKİ — Hadi aç kapıyı da dal içeri Ben burada gözcülük relerim
(Kedi tam kapıyı açacakken durur) KEDİ — İçerde bir tehlike olmadığına emin misin? TİLKİ — İlâhi Kedi kardeş Sizin bu kadar korkak olduğunuzu bilmiyordum Hadi dönelim öyleyse Karım bir şeyler hazırlar bize Ama fare eti koyacağını sanmıyorum (Kedi karar verir Kapıyı aralar Aralamasıyla birlikte kapının üstünden bir tuzak iner Kedi kıskıvrak yakalanır Debelenmeye başlar)
KIİDİ — İmdat! TİM amca kurtar beni İmdat! TİLKİ — Hah, hah, ha Sevgili yeğenim fareler pek mi horunuza gitti? Sevinçten çığlıklar atıyorsunuz Lezzetleri nasıl? Komşunun oğlu olsaydı hardalla salata da ikram ederdi sana Hah, hah ha
(Tilki uzaklaşır İnine girer Tam bu sıra köylü ev kapısını acar, bahçeye çıkar; samanlık kapısına doğru yürür) KöYLÜ — Koşun, tavuk hırsızı yakalandı İyi ki tuzağı kurmuşum buraya
(Köylünün karısı ve oğlu sopalarla gelirler kediye vurmaya haşlarlar Kedi debelenir, miyavlat: Bir ara tuzaktan kurtulur, can havliyle koşarak sahneden çıkar)
(Perde iner) 4 sahnenin sonu
51
5 SAHNE
(Aslan'ın sarayı Herkes yerinde Kedi sargılar içinde ortada durmakta)
ASLAN (Çok kızgındır) — Artık bu rezalete bir son vermek gerek Cezaların en büyüğünü vermeli ona (Kalkar Tahtın üstünde durduğu yükseltide sağa sola yürür Sonra durur) Düzenbaz Tilki'nin idamına karar veriyorum Onu baraya zorla getirip, şuraya asacağım PORSUK — Burada bir yığın davacı var ama, gene de dayımı dinleyip ondan sonra karar vermeniz gerekiyor sultanım Yüce adaletiniz bunu gerektirir
ASLAN — Peki ama onu buraya kim getirecek Gidenlerin halini gördünüz Artık kimseyi bu işe memur edemem PORSUK — Haşmetli padişahımız emir buyururlarsa, ben hemen yola çıkarım Dayım olduğu için ondan korkmama gerek yok
KURT (Porsuk'un korkmadığını söylemesi üzerine kendine güvenir bir tavırla ortaya atılır)— Efendimiz, eğer izin verirseniz bir de ben denemek istiyorum Güzellikle gelmezse, zorla getiririm onu buraya Kuvvetimle başa çıkabilecek de-
ğil ya? ■ ; ,V ■'; / •'■' ■■; '■ ;■;■■■,/ ; ' ' ; ASLAN—Eh, peki siz gidin
PORSUK — Hünkârım benim gitmem daha doğru olur Ben onu ikna edebilirim
ASLAN— önce Kurt gitsin O da beceremezse siz gidersiniz ■ "■■■ ' ' • ■
KURT — Tilki'yi huzurunuza getireceğime inanın efendim
(Yerlere kadar eğilir, geri geri çıkarken perde kapanır) 5 sahnenin sonu
52
6 SAHNE
(Orman)
(Kurt Tilki'nin ininin önüne gelir)
KIJRT — Tilki kardeş ben geldim Çık dışarı Padişahımız seni saraya çağırıyor Gelmek istemezsen zorla götüreceğim m-ıii Ayı'yla Kedi'ye yaptıklarını bana yapamazsın (Durur İçeriden ses gelmez) Duyuyor musun beni Üçe kadar saya-ı iiğım, çıkmazsan ben geliyorum Bir, iki, üç TİLKİ — Geliyorum Kurt kardeş Sinirlenme Yemek yemişimi, ellerimi yıkıyordum (Mağaranın önüne çıkar) Hoş geldiniz Kurt kardeş Ne kadar yorulmuşsunuz böyle Karnınız dit sıçtır Ama evde size ikram edecek iyi bir yiyecek yok Biz Iıılc biraz pastırma yedik Oldum olası pastırmayı sevmem uma ne yapalım
KURT — Ne, siz pastırmaya kötü yiyecek mi diyorsunuz? Menim en sevdiğim yiyecektir TİLKİ — Demek öyle KI )RT — Pastırma sevilmez mi?
İli -Kİ — O halde sizi bir yere götüreyim ben Kilolarca pas-lıııııa var İstediğiniz kadar yersiniz
K t) RT — Sağ ol, ama hemen saraya gitmemiz gerekiyor Pa-11 ıs, ahımız sizi bekliyor Söz verdim
TİLKİ — Kurt kardeş siz gelmeseniz de ben saraya gidecektim zaten Ama böyle aç açına geri dönmenize izin veremem KI) RT — Peki sizde hiç pastırma kalmadı mı? TİLKİ — Zaten pek az bir şey vardı O da bitti Hadi gelin Holü reyim sizi Fazla zamanımızı almaz Karnınızı doyurun-ı ii da birlikte yola çıkarız (Sıırl ve Tilki köy evinin önüne gelirler) I İLKİ — Şu pencereden içeri gireceksin Tam karşıda bir »mildik var İçi pastırma dolu k 11 RT — Ya içeride birileri varsa
53
TİLKİ — Üzülme Bu tarafa pek seyrek geçerler Zaten şimdiye kadar çoktan uyumuşlardır Korkuyorsanız önce ben gireyim
(Kurt "korktu" kelimesini kendine yediremez) KURT — Yok ne münasebet Girerim ben (Açık pencereden içeri atlar Tilki pencerenin açık durmasına yarayan sopayı alınca pencere kapanır Kurt içeride kalır)
KöYLÜNÜN SESİ — Kim var orada?
TİLKİ (Alay ederek) — Hırsız Pastırmayı çalmaya girmiş
KöYLÜNÜN SESİ — Koşun, yetişin Kurt girmiş kilere
Vurun
(içeriden dayak sesleri gelir Bu arada Kurt acıyla ulumaktadır Bir süre devam eder bu sesler Sonra Kurt pencereyi açar, bahçeye atlar Tilki saklanır)
KURT — Ay, mahvoldum Hain Tilki, bir iyileşeyim bunun hesabını sorarım sana Ay, aman, öldüm (İnleye inleye çıkar)
TİLKİ (Saklandığı yerden çıkarak) — Hah, hah, ha Zorla gotürecekmiş Tilki'nin kurnazlığıyla kim başa çıkabilmiş ki, a akılsız Kurt Hah, hah, ha (Tilki katıla katıla gülerken, Porsuk girer) PORSUK — Merhaba Tilki dayı, pek keyiflisin gene TİLKİ — Oooo, Porsuk yeğenim, hoş geldin (Sarılırlar) özlemişim seni Gel eve gidelim Yengen bir şeyler hazırlasın sana
PORSUK — Sağol, dayı Karnım aç değil Ama bir şey sormak istiyorum Bu kadar neşeli olmana sebep ne? TİLKİ — Ne mi? Şeyy, Haa Karım bir fıkra anlatmıştı da ona gülüyordum
(Porsuk inanmamıştır ama susar)
PORSUK — Tilki dayı, Aslan padişahımızın fermanına neden karşı çıkıyorsun? Bana kalırsa saraya gitmenin tam sira-
54
sı Bütün hayvanlar sizden şikâyet ediyorlar Bu defa da mahkemeye gelmezseniz, çok kötü olacak Oysa mahkeme huzuruna çıksanız, o dillere destan kurnazlığınızla kolayca temize çıkarabilirsiniz kendinizi
TİLKİ — Hakkın var yeğenim Aslan padişahımızın yanma gidersem, yumuşatabilirim onu Düşmanlarım çekemiyorlar beni, hepsinden akıllıyım çünkü PORSUK — Hadi gidelim dayı
(İkisi de yürürler Tam sahneden çıkacaklarken Tilki durur) TİLKİ — Sevgili yeğenim, hayatım boyunca işlediğim suçlar gözümün önüne geliyor da korkudan ödüm patlıyor Bu defa kurtulamayacağım sanki ölümden önce Tanrı'ya dua edeyim de Aslan padişah öldürürse, öbür dünyaya günahsız j', ideyim
I'ORSUK (Seyirciye bakarak güler) — Hadi et bakalım Helki Tanrı kabul eder
(Perde iner) 6 sahnenin ve 1 bölümün sonu
İKİNCİ BöLÜM 7 SAHNE
Aslan'ın sarayı Her şey daha önceki sahnelerde gördüğümüz gibi Yalnız, sahnenin bir ucuna bir idam sehpası kurulmuş (Herkes yerlerinde Tilki ortada, ayakta)
TİLKİ — Şevketli, kudretli ve de yüce hünkârımız! Şuna inanınız ki, benden daha sadık bir kulunuz yoktur Burada, aleyhimde konuşanlar, yalanla, dolanla, dalkavuklukla gözünüze girmek isteyen ikiyüzlülerdir Bu yalancılara inanmamanızı rica edeceğim Ayı dayı, derisi kanlar içinde huzurunuza geldiyse benim suçum ne? Komşumun balını aşırmaya
55
kalkışmasaydı, bunlar gelmezdi başına Burada olayı anlatırken, hırsızlık ettiğini bu yüzden köylülerden dayak yiyip bu hale geldiğini söyledi mi size? Gelelim Kedi'ye Kendisini o kadar uyardığım halde neden komşunun pastırmalarını çalmaya kalkıştı Kedi'nin hırsızlığının cezasını ben mi çekeceğim? Huzurunuzda hırsızlık ettiklerini söyleyemedikleri için bütün suçu benim üstüme yıkmaya kalktılar Siz kudretli bir padişahsınız Canımı almak isterseniz, işte boynum Kıldan ince Beni öldürtebilirsiniz Ama ben sizden adalet istiyorum
ASLAN — Boşuna merhamet dilemeyin kurnaz Tilki Hakkınızda idam karan çoktan verildi Bakın, daıağacını bile hazırlattım Bay Ayı, bay Kedi ve bay Kurt Tilki'yi asma görevini size veriyorum Gerekeni yapın
(Ayı, Kedi ve Kurt Tilki'yi alıp, idam sehpasının yanına götürürler)
TİLKİ (Seyirciye) — Ah, şu aslanı kandıracak bir kurnazlık bulsam İşler kötüye gidiyor yoksa (Durur, düşünür sonra sahnedeki hayvanlara dönerek konuşmaya baslar) Sayın baylar ve haşmetli padişahım, sultanım! Hepiniz görüyorsunuz ki ölümün eşiğindeyim ölürken çok değerli bir sırrı da birlikte götürmek istemiyorum Bu çok değerli sırrı açıklayarak, ulu hakanımıza son bir hizmette bulunmak, hazinesine yeni değerler katmak istiyorum (Bu sözler üzerine salondaki herkes dikkat kesilir) Bütün arkadaşlarım hayatımı çalıp çırparak, onu bunu oyuna getirerek sürdürdüğümü sanırlar Hakkımda söylenenlerin böyle olduğunu biliyorum Ama şu anda bütün hayvan arkadaşlarıma ve siz yüce padişah ve sultanıma, hayatım boyunca namuslu bir şekilde yaşadığımı, kimsenin malına dokunmadığımı söylemek isterim Evet Bütün hayatım boyunca rahmetli babamın bana bıraktığı çok değerli bir hazinenin küçük bir bölümünü harcayarak yaşadım Biraz sonra ulu hakanımızın buyruğu gereğince ölece-
56
ğim ölmeden önce hakanıma değerli bir hazine sunabildiğim için çok mutluyum
SULTAN — Yaklaşın bay Tilki İnşallah doğru söylüyorsunuz
(Tilki yaklaşır Aslan Tilki'ye sokulur) ASLAN — Hazine nerede?
TİLKİ — Son anlarımı yaşarken bile yalan söylediğimden şüphe eden padişahımıza hazinenin yerini söylemekle elime ne geçecek?
(Padişah ve Sultan telâşlanırlar)
SULTAN — Ama yanılıyorsunuz, hazinenin yerini söylerseniz padişahımız hayatınızı bağışlayacaktır Değil mi hünkârım? ASLAN (Çaresiz bir tavırla) — Tabiî TİLKİ — Sultanımız, hünkârımız hayatımı bağışlarsa, hiçbir padişahm hazinesinde bulunmayan en değerli mücevherlere sahip olacak Hazinesine hazineler eklenecek PANTER — Bu yalancının sözlerine inanmayınız efendim ASLAN — Bu defalık inanıyorum Ama bu işte de yalan söylediyse, yalnız kendini değil bütün sülâlesini ölüme mahkûm edeceğim
TİLKİ — Aman efendim, nasıl yalan söyleyebilirim Yalanımı anladığınız anda beni yeniden yakalamak elinizde değil mi? Sizin yüce adaletinizden kim kaçabilmiş ki? Hazine benim inimin çok yakınında bir fundalığın içinde İsterseniz, iyice tarif edeyim de adamlarınız gidip getirsinler Ama ben başlarında olmazsam bulabilirler mi bilmem ASLAN — Yanına Koç'u ve Tavşan'ı vereceğim Onlarla gi-tlip getirirsin
TİLKİ — Emriniz başım üstüne hünkârım (deri geri çıkarken, seyirciye döner, alayla gülerek göz kırpar)
(Perde iner) 7 sahnenin sonu
57
8 SAHNE (Orman) (Tilki, Tavşan ve Koç girerler)
TİLKİ — İşte bizim eve geldik Çok güzel bir yolculuktu benim için Bu kadar iyi, bu kadar tatlı arkadaşlar olduğunuzu bilmiyordum Sizleri tanıdığım için çok memnunum Zaten şimdiye kadar hep iyiliğinizden söz etmişlerdi bana TAVŞAN — Peki ama neden evinize gidiyoruz Hazine bir fundalıkta değil miydi?
TİLKİ — Ama müsaade buyrun da önce karımla konuşayım Hazineyi padişaha vereceğimi ona da anlatmak zorundayım Hem, hem hazinenin bir kısmı da evde Zaten o kadar büyük hazineyi, bir defada imkânı yok götüremezsiniz KOÇ — Peki Siz girin eve Biz sizi burada bekleyelim TİLKİ — Peki Siz burada bekleyin ama, tavşan kardeş benimle gelmeli Karım bana inanmayabilir Tavşan kardeş de doğru olduğunu söylerse daha kolay inanır KOÇ — Dediğin gibi olsun
(Tilki ve Tavşan mağaranın kapısından içeri girerler Koç bir kenarda beklemeye baslar Bir süre sonra içerden bir feryat duyulur)
TAVŞAN — İmdaaat! Yetiş Koç kardeş, yetiş, imdaat! (Koç sesle birlikte fırlar yerinden Boğuk boğuk gelen sesi anlamaya çalışır Sonra Tavşanın sesi boğuluyormuş gibi kesilir Koç dinler Sonra rahatlamış bir halde yerine oturur Bir süre daha bekler Sonra mağaranın ağzına gider; içeriye seslenir)
KOÇ — Tavşan kardeş, hâlâ gelmiyor musun? (Tilki mağaradan çıkar)
TİLKİ — Merak etme Koç ağabey Karım uzaktan akrabası olur Tavşan'ın İçerde
58
KOÇ — Ama biraz önce acı acı bağırdığını duydum Ne yap-Iin ona?
TİLKİ — Ah sorma Koç ağabey, şu kadınlar bilirsin pek heyecanlı olurlar Karım hazineyi padişahımıza bağışladığımı duyunca şırak diye düştü bayıldı Tavşan kardeş de sizi karıma yardıma çağırdı Zor yatıştırdım kendisini KOÇ — Bak beni iyi dinle Bana da oyun etmeye kalkarsan o ince boynunu koparırım
TİLKİ — Ne diyorsunuz Koç ağabey? Koskoca padişahımızın buyruğuna karşı mı çıkacağımı sanıyorsunuz? Hem simdi nereden çıkarıyorsunuz bunları? Yalnız tavşan kardeş saraya dönmeyecek bizimle Karımı çok özlemiş Şu sinirli durumunda yanında kalmak, onu yatıştırmak istiyor Size biraz ayıp olacak ama, ilk partiyi tek başınıza taşıyacaksınız Bir dakika (Tilki mağaradan içeri girer, elinde hir torbayla çıkar Torbanın ağzı mühürlüdür) Tek başınıza olduğunuz için fazla ağır olmasın diye, hazinenin en ha-l'if ama en değerli parçalarını koydum içine Ağzını da mü-lıiirledim Sakın açmayın Sonra padişahımız sizden şüphelenir
KOÇ — Peki merak etmeyin İyi günler (Çıkar) (Tilki bir süre arkasından bakar, sonra karnını tuta tuta, kahkahalarla gülmeye başlar)
TİLKİ — Hah, hah ha! Başına gelecekleri bir bilsen, sarayın yanma bile yaklaşmazsın ama Hah, ha, ha! (Porsuk girer)
TİLKİ — Ooo, hoş geldin yeğenim, ne var ne yok? PORSUK — Haberler kötü dayı Aslan padişah, bu da yalan-sa, hiç dinlemeden ipe çekeceğim onu diye and içti TİLKİ — Boşveer, yengen taze bir tavşan kızartması hazırladı Yemeğe bizde kal PORSUK —Ne? Yoksa! TİLKİ — Tam üstüne bastın
59
PORSUK — Vallahi seninle başa çıkılmaz dayı Ben bile inanmıştım yalanlarına Hazineyi bir de ben göreyim diye geldim buralara kadar
TİLKİ (Güler) — Hadi şimdi karnımızı doyuralım 8 sahnenin sonu
9 SAHNE
Saray Gene aynı Aslan ve Sultan yerlerinde Hayvanlar toplanmış
(Koç içeri girer Elinde ağzı mühürlü torba) ASLAN — Gel bakalım Elindeki nedir? KOÇ — Kudretli padişahımız, bunu size Tilki gönderdi ASLAN — Açın şunu!
PANTER (Uzanır torbayı alır Açar Açmasıyla birlikte yüzü korkuyla dolar Bir şey söylemez)
ASLAN — öyle aval aval bakacağına söylesene içinde ne var?
PANTER — Efendimiz ASLAN — Söylesene be adam!
PANTER (Torbanın ağzını padişaha doğru uzatır) — Gene aldatıldık efendimiz
ASLAN — Tavşan'in başı bu (Bir süre öfkeli öflceli gezinir Sonra Koç'a döner) Sen Hangi cesaretle getirdin bunu bana? (Koç korkuyla büzülür)
PANTER — Neden bu kadar üzülüyorsunuz hakanım? Siz bu ülkenin sahibisiniz? Karşınızda boyun eğmeyecek kim var?
ASLAN — Nasıl üzülmem, nasıl öfkelenmem Gene aldattı bizi o Tilki denen alçak
PANTER — Üzülmeyin hünkârım Size saygısızlık eden elbet cezasını bulur önce, Tavşan'in ölümünden sorumlu olan bu Koç'u Ayı'yla Kurt'a verin Sonra da Tilki'yi yakalatırsınız
60
ASLAN (Kurt ve Ayı'ya işaret eder) — Alın şunu Dilediğiniz gibi yiyebilirsiniz KOÇ — Merhamet efendimiz Benim bir suçum yok Bütün
suç Tilki'nin
(Kurt ve Ayı Koç'u zorla götürürler) ASLAN — Tanrı huzurunda ant içerim ki, bütün bunların acısını çıkaracağım ondan
(Tam bu sırada Tilki sahneye girer Sanki hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi gülümsemektedir Aslan'ın önüne gelir Eğile-
ırk selâmlar)
TİLKİ — Ulu Tanrım, yüce hakanımızla hanım sultanımızı düşmanların şerrinden korusun Adalet kılıçlarım keskin etsin Benim her zaman en sadık kulları olduğuma kendilerinin inandırsın
(Tilki'nin bu sözleri üzerine herkes şaşını: Salondan bir uğultu yükselir Aslan daha da kızar) ASLAN — Bakın şu yüzsüze Dünyada bundan daha iki yüzlü hayvan var mıdır? Hâla, dolap çevirip kandırabileceğini sanıyorsun değil mi beni? Unutma senden daha akıllılar da var Bu defa ipliğin iyice pazara çıktı Kendini kurtaramazsın!
TİLKİ — Neden söz ettiğinizi pek anlayamıyorsam da, hükmünüz karşısında boynum kıldan incedir Saraya gelirken böyle karşılanacağımı hiç ummuyordum doğrusu Gene bir düşmanım iftira etmiş olacak O zaman da yüce hakanım, sizin o iftiracıdan tanık sormanız gerekirdi Bir tek tanık göstersinler, iddia edilen bütün suçları kabul edeceğim Herkes bir başkası için bir sürü yalan uydurabilir Onun doğru söyleyip söylemediğini de ancak tanıkları dinleyerek, delilleri değerlendirerek öğrenebiliriz değil mi yüce hünkârım? Adaletiniz bunu gerektirir ASLAN (Çaresiz sorar) — İşte Tilki burada, şikâyeti olanlar
ortaya çıksın
61
(Kimseden ses çıkmaz)
TİLKİ — İşte görüyorsunuz padişahım Arkamda demediklerini bırakmayanlar şimdi sus pus oldular Bu da bütün iddiaların iftira olduğunu göstermez mi? (Aslan fena halde bozulur Tahtına oturur) ASLAN — Peki Bütün bunlar iftira Ya Tavşan'ı öldürdüğünü nasıl inkâr edeceksin? Zavallı Tavşan'ın torbanın içine koyup gönderdiğin başını ne yapacaksın? TİLKİ — Ne? Tavşan, Tavşan öldü mü? Zavallı Ama ben hazineyi onlarla size göndermiştim Hazine ne oldu? (Yalancı bir ağlamayla) Koç'un bu kadar alçak bir haydut olduğunu, hazineyi ele geçirmek için zavallı Tavşan'ı öldüreceğini bilseydim, yalnız gönderir miydim onları Pis, alçak haydut Kimbilir hazine nerede şimdi
ASLAN — Bırak oyunu şimdi Tavşan'ı nasıl öldürdünüz anlat
(Tilki Aslan'ın sözlerini duymamış gibi ağlamaya, dövünmeye devam eder)
TİLKİ — Keşke ölseydim de bu günleri görmeseydim Nasıl da aldattı beni alçak Koç Ben de kendimi akıllı sanırdım Dünyanın en büyük hazinesini nasıl teslim ettim eline, nasıl güvenebildim ona Ah ne aptalmışım meğer Ah padişahım Bir görseydiniz hazineyi Paha biçilmez mücevherleri bir görseydiniz Hele bir yüzük vardı içinde Sepçerağ denen bir taşı vardı Bunu takanın yanına hiç bir hastalık sokulamazdı Hiç bir silah onu takana işlemezdi Alevler arasından rahatça geçebilir, denizlerin dibinde dolaşabilirdi Bunu sizin parmağınızda görmeyi ne kadar isterdim Bütün bunları düşündükçe nasıl yanıyorum bilemezsiniz Ah alçak Koç bunu yapmamalıydın (Tilkinin bu halini gören Sultan yumuşar Aslan'a doğru eğilerek)
SULTAN — Hünkârım, ara sıra benim sözlerime değer verdiğinizi biliyorum Bu gün de huzurunuzda birkaç söz soyle-
62
mek istiyorum Tilki'nin kendiliğinden huzurunuza gelmiş olması onun suçsuzluğunu göstermez mi? ASLAN — Bu kadar yalan dolandan sonra ona nasıl inanabilirim?
PORSUK — Ulu hakanım, Tilki bir iftiraya uğradı gibi geliyor bana Tilki gerçekten akıllı hayvandır Bu yüzden kimse çekemiyor onu Kıskanıyorlar
TİLKİ — Şu anda burada bir sürü suçlamanın altında bulunuyorum Yüce hakanım emredin, ne suç işlemişsem ispat etsinler Tanıklarını, delillerini göstersinler O zaman canımı alabilirsiniz Ama ispat edemezlerse onlar da cezalandırılmalıdır Adaletiniz bunu emreder (Kurt artık dayanamaz, ortaya fırlar) KURT — Yüce hakanım, hâlâ, bu iki yüzlüyü, bu yalancıyı nasıl oluyor da huzurunuzda tutuyorsunuz, onu cezaların en büyüğüyle cezalandırmıyorsunuz anlayamıyorum İşte ben, huzurunuzda onun birkaç suçunu anlatacağım TİLKİ — Bay Kurt Dediklerinizi iyice düşündünüz mü? Suçluluğumu ispat edebilecek misiniz? Aramızda geçen her olayda ben haklı olduğum için sonunuzu pek iyi görmüyorum
KURT (İyice öfkelenmiştir) — Pekâlâ Sözle yarışırsak, beni alt edebilirsiniz Onun için ulu hakanımdan, karşılıklı dövüşmemize izin vermesini rica edeceğim Kim kimi yenerse onun haklı olduğu kabul edilir
TİLKİ — Hay hay sayın Kurt Sizinle dövüşmeye hazırım Kavgada attığınız iftiraların, söylediğiniz yalanların ayaklarınıza dolanacağını ve mutlaka yenileceğinize inanıyorum ASLAN — Pekâlâ Yarın dövüşeceksiniz Hanginizin haklı olduğunu kestiremiyorum Şikâyetlerinizden de bıktım usandım artık Dövüşte yenilen haksız, yenen haklı sayılacak
(Perde iner) 9 sahnenin sonu
63
10 SAHNE
(Orman Bütün hayvanlar sahnede Padişah ve Sultan da sandalyelerine oturmuşlar Tilki ve Kurt karşılıklı dururlar)
ASLAN — Biraz sonra bütün orman halkı kimin haklı kimin haksız olduğunu anlayacak Hadi başlayın (Kurt ve Tilki bakışırlar Kurt ağır ağır Tilki'ye yaklaşır Tam üstüne atlayacakken Tilki birden yana kaçar Kurt döner: Gene yaklaşmaya başlar Tilki'nin üstüne atılır Tilki eğilir Kurtulur Kurt'un ayağı kayar yere kapaklanır Tilki hemen üstüne atılır Boğazından yakalar)
TİLKİ (Alaylı bir ifadeyle) — Bay Kurt İşte yenik düştünüz Kimin haklı olduğu çıktı meydana İsterseniz dua edebilirsiniz Ama ben daha soylu bir davranış gösterip bağışlayabilirim de sizi
(Tilki sözünü bitirir bitirmez Kurt son bir gayretle kurtulur Tilkinin boynundan yakalar) KURT — Kimin haklı olduğunu gösteririm ben sana (Tilki'yi yere doğru bastırmaya başlar Tilki güç durumdadır)
TİLKİ— Bırak beni Kurt kardeş Yenildim işte Her şeyi kabul ediyorum
(Kurt Tilki'yi bırakır Tilki birden Kurt'un arkasında biri varmış gibi bir hareket yapar) TİLKİ — Vurma Ayı dayı Sakın
(Kurt arkasında Ayı var sanıp döner, Tilki mağarasına girer Kapısını kapar Şaşkınlıktan kurtulan Kurt ve hayvanlar kapıya yüklenirken, Tilki, mağarasının üstüne çıkar (İçerden bir yol yapılacak) Bütün hayvanlardan yüksektedir) TİLKİ — Hiç boşuna zahmet edip takip etmeyin beni İnim hiç birinizin içinden çıkamayacağı tünellerle doludur Kırk ayrı yerden çıkışı vardır Bugünleri düşünerek hazırladım onları Şimdi beni dinleyin Küçük bir koruşma yapacağım Belki de
64
gerçek bir savunma olacak bu Evet sizi aldattım Binlerce kere aldattım Yalanlar söyledim, dolaplar çevirdim Yüce hakanımıza bile etmediğim oyun kalmadı Ama mecburdum buna Hayatımı yalan üstüne kurmaya mecburdum Çünkü hepiniz kuvvetlisiniz benden Gücünüzü kullanıp karnınızı doyurabiliyorsunuz Hattâ başkalarının avlarını bile ellerinden alabiliyorsunuz Orman kanunu bu, güçlü güçsüzü her zaman alt ediyor Oysa benim büyük bir gücüm yok Benim silâhım, zekâm Kurnazlık yaparak hayatımı sürdürebiliyorum aranızda Orman kanununa aklımı kullanarak karşı çıkabiliyorum Çok eskiden bilmezdim bu kanunu Bana ulu hakanımız ve Kurt kardeşimiz öğretti bu kanunu Küçük bir hikâye bu Dinleyin (Işıklar kararır Perde iner)
10 sahnenin sonu
11 SAHNE
(Orman Yalnız köylü kulübesi ve mağara yok Ağaçlar Köylünün çiti arkaya konulmuş Tilki ve Kurt konuşurlar)
TİLKİ — İşte geliyor Elinde de bir sepet Sıcak ekmeklerin kokusunu taa buradan duyuyorum Hadi sen saklan çitin arkasına Köylü sepeti bırakınca yere fırlar alırsın KURT — Peki
(Kurt çitin arkasına saklanır Tilki yere ölü gibi uzanır Bir süre sonra sahneye bir köylü girer Elinde sepet vardır, içinde de ekmekler Tilkiyi görünce yüzü sevinçle aydınlanır Sepeti yere bırakır Tilki'ye doğru eğilir) KöYLÜ — Kısmet ayağıma geldi Hemen yüzerim şunun derisini Kimbilir kaça satarım Elime geçen parayla da neler alırım neler
(Köylü böyle konuşurken Kurt fırlar sepeti alır kaçar Tilki de fırlar yerden aynı yönde çıkar Köylü şaşkın bakarken ışıklar söner)
Yeni Okul Tiyatrosu - F: 5
65
(Işıkla?- yanarken köylü sahneden çıkmıştır Kurtla Tilki girerler Sepet Kurt' un elindedir)
TİLKİ — Şu soğuk kış gününde iyi iş yaptık değil mi? Zorun yenemediğini oyun yener demişler Hadi artık bölüşelim Karnım zil çalıyor
KURT — Ne bölüşmesi? Neden söz ediyorsun sen? TİLKİ — Ama, ortak değil miydik? Birlikte hazırlamadık mı planı?
KURT — Gücün ne ki, haktan söz ediyorsun? (Dişlerini göstererek Tilki'nin üstüne yürür Tilki korkar kaçar)
(Perde iner) 11sahnenin sonu
öN OYUN (Tilki kapalı perdenin önüne çıkar)
TİLKİ — Hikâyem bu kadar değil sayın seyirciler Sadece bu olay öğretmedi bana orman kanununu Bir de adaletli sultanımız, yüce hünkârımız Aslan'la geçen bir hikâyem var (Perde açılırken Tilki çıkar)
12 SAHNE
(Orman 11 sahnedekinin aynı)
(Perde açılır Tilki, Aslan ve Kurt sahneye girerler Kurt ve
Tilki ortaklaşa bir maket koyun taşımaktadır)
ASLAN — Hele şükür bir av bulabildik Bay Kurt, koyunu bölüştürün
KURT — Emredersiniz hünkârım
(Koyunu ikiye ayırır Kulaklarını çeker çıkarır, harsaklanm da ayırır Bunları Tilki'nin önüne atar Sonra koyunun yarısını Aslan'ın önüne koyar Yarısını da kendi önüne Aslan öf-
66
kelenmişür Ama sesini çıkarmaz Kurt kendi parçasını tam yemeye başlayacakken Aslan ona bir pençe atar) ASLAN — Nerede bunun aslan payı? Kurt'la bir Aslan'ın eşit olduğu nerede görülmüş ki böyle paylaştırıyorsun Yıkıl karşımdan gözüm görmesin seni
(Kurt korkuyla, geri geri çıkar Tilki büyük bir sessizlik içinde onları seyretmektedir)
(Perde iner) 12sahnenin sonu
13 SAHNE
(Orman Tilki'nin mağarası ve köy evi, çiti yerlerine konmuş)
(Bütün hayvanlar 10 sahnenin sonundaki gibi Tilki mağarasının üstünde)
TİLKİ — İşte böyle Artık orman kanununu iyice kavramıştım Güçsüz yenilecek, hakları hiçe sayılacaktı Siz söyleyin bana, hayatta kalabilmek, hakkımı benden güçlüye kaptırmamak için ne yapabilirdim Şimdi gidiyorum Gene karşılaşacağız Belki gene sizleri aldatmak için dolaplar çevireceğim Kusura bakmayın Başka türlü yaşayabilmem mümkün değil Hadi hoşçakalın (Mağaraya girer)
(Perde iner)
SON