Rousseau Ve Madison’ Un Dolaysız Demokrasisi

Rousseau ve Madison’ un Dolaysız Demokrasisi

Spiril of Laws’ dan sadece on dört yıl sonra yayımlanan The Social Contract (Toplumsal Sözleşme) siyasal kurama yeni ve güçlü bir hamle kazandırmıştır Rousseau’nun işkence çekmiş kişiliği, yaşamın deneyimlerine yoğun bir duygusallıkla tepki göstermiştir ve aklına uygun gelen ilkelere ihtirasla sarılmıştır Görüşlerini mantıktan çok duygusal bir sezgi ile belirleyerek, onları zaman zaman uygun olmayan kategorilere zorlamıştır Fakat isyancı da olsa, taze bir hayal gücü, ona geleneğin sınırlarının ötesine geçen bir kavrayış sağlamıştır Böyle bir insandan, genelde bir bütünlüğe varıyor gibi gözükse de, bağlantıları yer yer gevşek ve kopuk olan bir siyasal kuram türemiştir Yer yer rastlantısal olarak birçok wwwfrmsinsinet/ konuya el atmıştır Doğrudan doğruya demokrasi konusunda söyledikleri sınırlı olduğu gibi çok”‘da” Özgün değildir Bu durum kısmen tanımındaki katılıktan ileri gelmektedir; çünkü söz konusu deyimi sözcük anlamıyla alarak, kendinden öncekilerin yaptığı gibi, halkın tüm bireylerinin doğrudan doğruya hükümet etmesi gibi sınırlı bir anlamda kullanmaktadır Geleneksel belirlemeye uygun olan bu bakış açısına göre demokrasi, öbürleri aristokrasi ile monarşi olan üç temel türden birini oluşturmaktadır Aynı teraneye bağlı kalarak, Rousseau, bir kimsenin iradesinin hiçbir zaman bir başkasınca temsil edilemeyeceği için, temsilciliğe dayalı bir sistemin demokratik olmadığı görüşünde de ödünsüzdür Bu konudaki ısrarıdır ki, siyasal özgürlüğü yalnızca meclis seçimleri sırasında tattıklarını ileri sürdüğü İngilizlere karşı alaycı tavrını açıklar

Kullandığı kategorinin darlığı üzerinde durulmasa bile, Rousseau yine de dolaysız demokrasiyi yeterince incelemediği için eleştiriye açık olacaktır; bu eksiklik için de Montesquieu, Locke ya da Hobbes’dan daha fazla bir özüre sahip değildir Onlar, görüldüğü gibi, başka bir kaynakları olmadığı için demokrasi konusundaki görüşlerini klasik antik çağdan edinmişlerdi Oysa Rousseau, doğrudan gözleyebildiği bir başka kaynağa sahipti Cenevre’nin bir yurttaşı olarak dünyaya gelmişti wwwfrmsinsinet/ Baştan aşağı duygusal ve romantik bir kişi olarak, doğduğu ülke ile övünüyor ve kurumlarından benimseyerek söz ediyordu Gerçekte İsviçre’nin bazı kanton ve komünlerinde, Avrupa’nın daha önceki zamanlarından arta kalan bir şey olarak, Germanik landsgemeînde (ya da erişkin erkek yurttaşların genel toplantısı), en üst yönetici organ olmayı sürdürmekteydi Bunun özü ve yöntemleri, rahatlıkla, ayrıntılı bir biçimde gözlenerek Atina’dan elde edilen verileri düzeltmek ya da desteklemek için değerlendirilebilirdi Fakat Rousseau bu tür bir işin adamı değildi Siyasal yargılarını, sistemi araştırarak değil, belli bir durumun duygularını harekete geçiren bir etki yaratması sonucunda biçimlendirmişti Satır aralarını okuyarak, başarılı bir demokrasi için gerekli ön koşulları yani devletin küçük olması, törelerin sade olması, sınıflarda ve zenginliklerde eşitlik elması ve lüksün ya az olması ya da hiç olmaması bir araya getirmenin güçlüğünden söz ettiği bölümde, kafasında Îsviçre’ye ilişkin örneklerin olduğu düşünülebilir Kuşkusuz, bu koşulların yaygın bir şekilde karşılanabileceğinden hiç de umutlu değildir Tanımından çıkıp mantıksal olarak ilerleyerek tam anlamıyla gerçek bir demokrasinin hiçbir zaman var olmadığını ve olamayacağını söylemektedir; çünkü «çoğunluğun yönetmesi ve azınlığın yönetilmesi doğal düzene aykırıdır» Psikolojik bîr değerlendirme ile şu sonuca varmaktadır: «Bir tanrılar ulusu olsaydı, demokrasi ile yönetilirdi Böyle mükemmel bir yönetim insanların harcı değildir» Demokrasinin bu kadar büyük bir övgü ile lanetlenmesinin, tarihte bir örneği daha yoktur

Son olarak, bu tartışma çizgisini bırakmadan önce, bunun Amerika Birleşik Devletleri’nin kurucusu olan ideoloji üzerindeki etkisine de dikkatimizi yöneltmemiz gerekir Anayasanın onaylanması için desteğine gerek duyulanların büyük çoğunluğuna demokrasi sözcüğü bir küfür gibi geliyordu Gerçekten de, 1786′da New England’ın klasik eğitim görmüş beyefendilerinin Shay îsyanını Solon zamanındaki seisachtheia ile bir tuttuğu kesindi Bu nedenle, The Federalist gazetesinin yazarları New York Eyaletindeki seçmenlerin görüşlerini etkilemeye çalışırken, önerilen Ana-yasa’yı demokratik eğilimleri çok fazla cesaretlendireceği yolundaki öldürücü eleştiriye karşı savunmak için özen gösteriyorlardı Fakat demokrasinin ölçütleri, artık gelenekselleşmiş bir doğrultuda kesinlik kazanmış olduğu için, Madison bilinen tanımın yardımı ile güçlüğün içinden çıkabilmiştir Rousseau’nun beğenisini kazanacak bir kuramsal saflıkla, demokrasiyi cumhuriyetten özenli bir şekilde ayırt etmiştir: «Bu iki biçim arasındaki ayrım… şudur ki bir demokraside insanlar bir araya gelerek doğrudan yönetim bulunur; bir cumhuriyette bunu temsilcileri ve ajanları aracılığı ile yaparlar Bu nedenle demokrasi küçük bir yerle sınırlı olmak zorundadır Cumhuriyet ise geniş bir anlamı kapsayabilir bu mantık ve buna eşlik eden korkular nedeniyledir ki demokrasi sözcüğüne Birleşik Devletler Anayasası’nın ya da Haklar Bildirisi’nin hiçbir yerinde rastlanamaz Kurucuların yarattığı ve hala da resmen geçerli olan, «cumhuriyetçi bir hükümet biçimidir» Çağdaş demokrasilerin en güçlüsü, demokrasi diye adlandırılmasına izin vermeyen bir düşünce ortamında dünyaya gelmiştir