Palyaçoların En ünlüleri

Palyaçoların En ünlüleri

İlk kez İngiltere'de 1850'te sahneye çıkan Joseph Grimaldi ilk gerçek sirk palyaçosuydu Daha sonra bütün palyaçoların takma adı haline gelen Joey adıyla tanındı Özellikle takla atma, yerlerde yuvarlanma ve gürültüyle dayak atmâlcta ustaydı
ABD'nin ilk palyaçolarından biri, İç Savaş döneminde (186165) çok sevilen Dan Rice' di Uzun sakalı, çizgili pantalonu ve silindir şapkasıyla Rice'ın ABD'yi simgeleyen Sam Amca'ya esin kaynağı olduğu sanılmaktadır

Ünlü Avrupalı palyaçolar arasında Coco (Raoul Jouin), Toto (Armando Novello), Grock (Charles Adrien Wettach), Fratellini ailesinin üyeleri ve SSCB'nin en sevilen palyaçolarından Oleg Popov sayılabilir

PAMPA, Arjantin'in önemli bölgelerinden birini oluşturan verimli ve çok geniş bir ovadır And Dağları eteklerinin doğusunda ve Arjantin'in kuru, çalılık Gran Chaco bölgesinin güneyinde uzanır Pampa adı, Keçuva dilinde "ovalar" anlamına gelen pampa sözcüğünden kaynaklanır Güney Amerika'daki başka benzer düzlüklere de pampa adı verilir
Pampa kuzeyde Güney Amerika'nın iç bölümlerinden başlar, güneydeki sarp kıyılarda son bulur Güneydoğudan kuzeybatıya doğru giderek artan bir eğimle yükselen ve 450 metreye ulaşan Arjantin pampası yaklaşık 760000 km2'lik bir alanı kaplar Bölgenin derin, verimli toprakları And Dağları'nın doğu yamaçlarından inen akarsuların ve rüzgârların sürüklediği topraklardan oluşmuştur

Pampa birbirinden farklı iki iklim bölgesine ayrılır Batı kesimine kurak pampa, daha nemli olan doğu kesimine ise sulak pampa denir Sulak pampa ülkenin en verimli tarım alanıdır

Kuru ve sulak pampa topraklarının büyük bölümünün bitki örtüsünün önceleri bodur çalılar ve kaba otlardan oluştuğu sanılmaktadır 16 yüzyılda İspanyollar bugün Arjantin olarak bilinen topraklara ayak bastıklarında, Yerliler'in bu bitki örtüsünü avda ve savaşta kolaylık sağlamak amacıyla yaktıklarını gördüler Bu bölgede bitki örtüsünün sürekli olarak yakılması ve son 10002000 yılda düşen yağmur miktarının azalması, ağaçların seyrekleşerek otlakların genişlemesine yol açtı

Yörenin asıl halkı olan Yerliler, Orta And yaylalanndaki İnka Imparatorluğu'nda yaşayan çiftçilerden farklı olarak, avcılık ve toplayıcılıkla geçinen göçebelerdi Kendilerine yetecek kadar ekip biçiyor, az sayıda evcil hayvan besliyorlardı İspanyollar gelirken yanlarında, daha önce bölgede tanınmayan buğday, yulaf, sebze, meyve gibi bitkileri ve at, sığır, koyun, keçi, domuz, tavuk gibi evcil hayvanları getirdiler Ellerinden kaçıp kurtulan sığır ve atlar açık çayırlarda kısa sürede çoğaldı Bu sırada Yerliler de ata binmeyi öğrendi
Yaklaşık 300 yıl boyunca İspanyol yerleşimleri Buenos Aires'in çevresindeki küçük bir bölgede yoğunlaştı Halkın başlıca uğraşı sığır yetiştiriciliğiydi; ana gelir kaynağı da post, et ve donyağı satışlarıydı Sığırları güden ve İspanyollar'ın yerleştiği bölgenin ötesindeki ıssız topraklarda Yerliler'le savaşanlar, mestizo denen Yerlibeyaz karışımı melezler ve goşo adı verilen sığır çobanlarıydı


19 yüzyılın ortasında pampa büyük bir dönüşüm geçirdi 187984 savaşlarıyla geri püskürtülen Yerli kabileleri İspanyollar'a boyun eğdi 1860'larda başlayan ve Arjantin yönetiminin de desteklediği yeni göç dalgasıyla gelenler daha iyi ürün almak için yeni yöntemler geliştirdiler Bunun yanı sıra demiryolu yapımı, et işleme ve dondurma tesislerinin kurulması, Buenos Aires'te yapılan derin su limanı ekonomik gelişmeyi hızlandırdı

Estancia adı verilen büyük sığır çiftliklerinin sahipleri, toprağı işlemek, yonca, keten ve mısır yetiştirmek için başta İtalyanlar olmak üzere göçmenleri çalıştırmaya başladı Çevresi dikenli tellerle çevrilen bu çiftliklerde çalışan goşolar giderek ücretli işgücü durumuna geldi; atların yerini de traktörler aldı Günümüzde Buenos Aires gibi kentlerin çevresinde yer alan çiftliklerde ve mandıralarda sebze yetiştirilir, süt ürünleri elde edilir