Ayvalık Ve Çevresi Hakkında Bilgi

Ayvalık Ve Çevresi Hakkında Bilgi



Ayvalık’ta tatil denizin kıyısında başlayıp biten bir zaman olmamalı Sokaklar bir güzel gezilmeli Evlerin kapılarına, kapıların tokmaklarına kadar ayrıntılara bir bir bakılmalıTatile keyifli bir boyut kazandırmalı, deriz

Yolunuz buralardan geçiyorsa da ( Çanakkale – İzmir yolu ilçenin içine girmeden kıyısından geçip gidiyor ) ilçenin içine girip bir mola vererek dolaşın deriz Ülkemizde, hele sahil şeritlerimizde az sayıda kalan “geçmişi yansıtan” yerleşimlerden birisidir Ayvalık İzmir’e kadar bir de Eski Foça’da görebileceksiniz böylesi bir yerleşim dokusunu

Ayvalık’ın kıyısından geçip gitmek ya da Ayvalık’da denizle otel arasına sıkışıp kalan bir tatil geçirmek bu şirin ilçeye haksızlık olur Ama asıl böyle bir güzelliği tanımamış olmakla kendinize haksızlık edersiniz Eh ikisinden birini kabul ediyorsanız buyurun Ayvalık’ı gezmeye:

Mevsim bahara dönüyorsa, zeytinler toplanıyorsa yağ fabrikalarının kokusu çarpar burnunuza öncelikle İlk anda bu kokuyu yadırgayabilirsiniz ama alışırsınız ve rahatsız olmazsınız sonra Yaz sıcağının ortalığı kavurduğu günlerdeysek ve vakit öğlenden ikindiye dönüyorsa “imbat”ın denizle güzelleşmiş kokusu Ayvalık’ın asıl kokusudur İmbat İzmir’in ünlü rüzgârıdır, diye bilenlere Ayvalıklılar itiraz ederler hemen, “Siz Ayvalık’ın imbatını solumamışsınız”, diye Kimin haklı olduğuna biz karar veremedik, iyisi mi siz gidip ikisini de tanıyıp kararınızı verin

1 Dünya Savaşı’ndan önce Ayvalık ağırlıklı olarak Rumların yaşadığı yerdi, Türkler azdı Rumlarla Türkler arasında da bir sorun yoktu Ayvalık zengin, verimli toprakları ve balıkla dolu denizi ile herkese yetiyordu Anadolu’nun işgali başlayıp da 28/29 Mayıs 1919 gecesi Yunan askerleri Cunda adasına çıkıncaya kadar böyle sürdü Tam 39 ay 16 gün işgal altında yaşadı Ayvalık İstiklal Savaşı kazanılınca da sular durulmadı Tarih boyunca kardeşçe yaşayan insanların arasına kama sokulmuştu bir kere Konu komşu birbirine düşman edilmişti Barış içinde, kardeşçe yaşama ortamı yitince kaç kuşaktır buralarda yaşamış Rumlar’dan çoğu Yunan adalarına gittiler Girit’ten, Midilli’den ve Makedonya’dan Türkler gelip yerleştiler Lozan anlaşmasından sonraki “Mübadele” Ayvalık’a işte böyle yansıdı Ayvalık’tan Yunanistan’a göçenler eski yurtlarını unutamıyorlar Atina’da Ayvalık Yıldızı diye bir gazete çıkarıyorlar ve Ayvalıklılar Birliği’ni kurmuşlar Arada bir yaşlılar dünya gözüyle eski memleketlerini görmeye gidip nemli gözlerle sokaklarda dolaşıyorlar Gitmeyip kalanlar bildikleri gibi yaşayıp gidiyorlar

Daha önce gelip de bu şirin ilçenin tadını bilenler hemen sokak aralarına yürürler İlk kez gidiyorsanız İlk Kurşun Tepesi’ne (Eskiler İlyas Peygamber, diyorlar) çıkıp şöyle bir kuşbakışı seyredin Çok etkileyici bir manzara göreceksiniz, sonra ayrıntıları keşfe koyulursunuz

Önce çarşının iç taraflarına yürüyün, sokaklarda dolaşın Eski evlere bakın Özellikle kapılarına, alınlıklarına, kapı tokmaklarına, pencerelerine bakın Tahta ve taş işçiliğinin güzel örneklerini göreceksiniz Hemen hepsi uçuk renk boyalı taş evler arasında yürümek geçmişte yolculuk etmek gibidir Birdenbire bir minare çıkıverir karşınıza Aşağıya doğru baktığınızda eski bir kiliseye cami yapmak için eklenmiş olduğunu görürsünüz Cunda’dakiler hariç Ayvalık’ta ondan fazla kilise vardı Bunların bazıları günümüze ulaşamadı

Taksiyarhis Kilisesi kentin en eski mahallesindedir Balık derisi üzerine işlenmiş aziz portreleri ile ikonları 130 yıl geçmişten geliyor Bunlardan bir kısmı çalındığı için kilise ziyarete kapatılmıştır

Agios Yannis Kilisesi Saatli Cami olarak görülüyor Cumhuriyetten sonra camiye çevrildi Şimdiki Çınarlı Camisi de Agios Yorgios Kilisesi idi Gazi İlkokulu avlusunda Hayrettin Paşa Camisi olarak kullanılan Kato Panaya öksüzler için yaptırılmıştı Feneromeni eski kiliselerin en şanssızlarından olmalı Zeytinyağı fabrikası olarak kullanılıyor Stadyum yolu üzerindeki bu kiliseye içinde “kutsal su” bulunduğu için Ayazma deniliyordu Biberli Cami Agios Nikolaos Kilisesi’nden çevrildi Ayvalıklı gazeteci-yazar Ahmet Yorulmaz Ayvalık’ı Gezerken adlı kitabında adını belirleyemediği 1899’da yapılmış bir kiliseyi daha ortaya çıkarmış Sakarla Mahallesi 28 sokaktaki 8 numaralı evin bahçesinde kalan kiliseyi görmek için ev sahibinden izin almanız gerekiyor (Evin bahçesindeki bir kiliseyi İzmir’in Selçuk ilçesi Şirince Köyü’nde de göreceğiz Özel mülkiyedeki kiliselerin onlarcasını da Kapadokya’da gezeceğiz