Çanakkalede Bir Fransız Subayın Türk Askeri Için Yazdığı şiir

Soranlara der ki: “Yaşlıdır hala gözlerim,
İnsanlık dersi için okunmalı sözlerim
Çok kanlı bir boğuşmadan sonra dolaşırken,
Bir Türk askerine gözüm takıldı aniden
Bana tuhaf görünen hareketleri vardı,
Ona doğru yöneldim, beni bir merak sardı
Bir de baktım ki, ağır yaralı bir Fransız’ın
Yarasını sarıyordu, hiç aldırmaksızın
Kendi elbisesini kesip, yaralı ere,
Tampon yapıyordu, kanın fışkırdığı yere
Durdurmuştu can düşmanının akan kanını,
O da ağır yaralıydı, akıyordu kanı
Kendi yarasına basmıştı bir avuç toprak,
Düşmanına bakıyordu, merhamet duyarak
Rüyadaydım sanki olanları görüyordum,
Koşarak yanına kadar gidip şunu sordum:
-O sana düşman değil mi, yarasını sardın,
Ne yapmak istiyorsun, söyle nedir maksadın?
O Türk askeri yarı baygın zor cevap verdi;
-Bu asker yaşlıca bir kadın resmi gösterdi,
Anladım ki anasına gitmek arzusudur,
Belki a*n*a*s*ı*n*ı*n bir tanecik kuzusudur
Kendim şehit olacağım, bunu biliyorum,
O anasına kavuşsun, budur benim arzum
Akan gözyaşlarımı silmeye çalışırken,
Son nefeslerini vermişti ikisi birden
Gözlerimin önünden hiç gitmez bu manzara,
Türk’e hayran olarak gideceğim mezara”