Sürgün...

Kendimin Sürgünüyüm

Karanlık bir gecenin sessizliğiydi kaldırım taşlarına sızan
Yalnız,yorgun ve bitkinYüksek gerilimli saatler yaşanıyordu ay ışığındaNe kadar güzel parlıyor oysaÖnünden salına salına geçen teknoloji harikası metal kanatlı kuşlara aldırmadan

Sensizliğin ilk sesi neydi hatırlamıyorumEn son ne zaman yemek yediğimi hatırlamadığım gibiYelkovan kavuşmuşmuydu yoksa akrebe?BilmiyorumSoluğun zamanın araladığı her noktadan içime ilmek ilmek işliyor bu geceKayan her yıldız seni bana getiriyor ve herdefasında çok yakınıma aynı anda çok uzaklara bırakıyorRuhum üşüyorKalemimden kan damlıyorHer damla öfke oluyor,acı kokuyor

Karanlık bir gecenin sessizliğiydi kaldırım taşlarına sızanVe adımlara sığmıyordu mesafelerEllerde umutlar,sıkışıp kalmış vuslatlarTitreyen kelebekler vardı yapay çiçekler üzerinde ölmek üzere olan

Oysa bir gece vakti yarin gül elinden tutup geçemeyeceksek o kaldırımlardan, ki ellerimizde patlayıp kalmış vuslatlarlaBaşımızı kaldırıp bakamayacaksak ay ile bulutun kaygısız oynaşmalarınaVe hala yapay olduğunu bilmeden mezar olarak seçilmiş bir çiçek üzerinde ölmeye çabalayan kelebeğe iç geçiremeyeceksekNe işe yarayacaktı bir kaldırım taşına düzülen övgülerin

Gece bitti bitecekNe pakette kalan sigara nede meraklı bakışlar erteleyemeyecek bu gidişiO yine bildiğini okuyacakVeda bile etmeden geldiği gibi çekip gidecek bir başka coğrafyanın yalnız kalmış insanlarına

Güneş doğuyor ve ben bu doğuma şahitlik eden sayılı insanlardan biri oluyorumNe heybetli geliştir bu YA RAB!! Eteklerinde kır çiçekleri,gizemli yüzler,serin soluklarAvuçlarında tükenmek bilmez taze telaşlar

Yok yokk!ihanete düşkün oluyor bu metal kanatlı kuşlarGece ay ile şimdi güneşle oynaşıyorOnca masum gözü,bulutu da alet ediyor

İnsanlar bir bir düşüyor kaldırımlaraÖnceliği yorgun bedenleri,bakımsız elleri,düşünceli gözleriyle işciler alıyorYolları uzak,vakitleri kısaSalına salına geçmek onların ne haddine!! İnsanlar bir bir düşüyor kaldrımlaraTopuklu pahalı papuçlarlaYürekleri iflas etmiş pahalı insanlar Herkes biryerlere gidiyorÇocuk sesleri dev,korkunç ve hareket eden canavar seslerine karışıyoryok olup gidiyor

Bense gidenlerin ardından türküler söylüyorumSesim çığlık oluyor,martılar yetişiyorBenim varamadığım yerlere onlar varıyorTir tir titriyorumruhum üşüyorIsınsın istiyorum olmuyor! Beni yine yalnızlık vuruyor

Zaman ne kadar çabuk akıp gidiyorKaranlık bir gecenin sessizliğiydi kaldırım taşlarına sızanVe her sabah alt üst olan

Yok artik kimseden ne ümit ne sikayetim
Hata bile olsa cogu benim secimlerim
Duygularim darmadagin
Ben kendimin SüRGüNüYüM