Ne Yalancıyım..!

Ben seni bir zamanlar sevmiş miydim?

O kadın ben miydim, emin misin?

Sana da söylemiş miydim ?gidersen ölürüm, sensiz yaşayamam? gibi bir şeyler?

Ne yalancıyım!

Ben her aşkı masal, her masalı da gerçek sanırım

Bu benim sanrım

Bak hala yaşıyorum

Kimsenin kimse için ölmediği bir yüzyılın kadınıyım

Ayrılığa alışığım!

Tenim de yara tutmuyor artık eskisi gibi

Yaralarım başa çıkabileceğimden daha derin olmuyor

Ve yaralanmak, eskisi kadar değmiyor hiç kimseye?

Oysa istemez miyim sanıyorsun uğruna kitaplar yazılacak bir ayrılığı?

Yarım kalan şarkıları tamamlamak istemez miyim?

Bağıra çağıra ağlamak istemez miyim sanıyorsun?

İsterim?

Ama ne Necla o eski Necla, ne de Nejat eski Nejat

Türk filmlerinin acıklı sonlarına benzemiyor şimdiki ayrılıklar

Kimseyi kendinden alıp götürmüyor dolayısıyla da aşklar

Herkes kendinde kalıyor

Herkes kendine kalıyor?

Ne yapayım söyle?

Hâlâ ?bir aşk uğruna ölebilir olmak" için, ne yapayım?

Yüzyıla kafamı tutayım?

Yoksa direnmemiş gibi mi yapayım bunca ayrılığa?

Bunca yarayı sarmamış, saramamış gibi mi yapayım?

?Mış? gibi yapamam bilirsin hiçbir şeyi

İnsan her ayrılıkta biraz daha alışıyor?