Ben Degildim

Bir aksam ustu pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya
O gecen ben değildim

Bir gece, yatağında uyuyordun
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan
Seni gören ben değildim

Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yasamaya
Bunu bilen ben değildim


Bir kitap okuyordun dalgın
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı
Genç bir adamı öldürdüler romanda
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın
O ölen ben değildim

Özdemir asaf