Hüzün

Gecenin yalnızlığında yalnızca ben
Gezerim ve titrerim üşüyen serçeler gibi
İnce bir sızı yayılır tenime
Tatsız bir korku tıkanır genzime

Çile mesaisi kapanmadan son bir defa
Gül yüzüne baktım ay ışığında
Kapıma geldinse Hızır kılığında
Bak kaçıyorum hüzünden nasıl

Kentin paranoyak sokaklarında
Bir bekar odasının gurbetinde
Kaynayan çaydan çıkan hüzün ıslığı
Belki de anlamadığımız
Türküler söylerdi bize

Evet geceyi yontan hüzündü
Beni sevindiren de hüzündü
Seni bana sevdiren de hüzündü
Şehvetin deli dumrul hükümranlığına
Ezildik neden, neden ezildik
Adresi yazılmış bir mektup gibi
Hüzünlere postalandı yüreğimiz
Diriliş çiçeğinin gül goncasına
Sevdalandı yüreğimiz

İyi ki çocuklar ve çiçekler var
Büyütüyorlar yaşımızı
Diriltiyorlar ölü yaşamı
Yoksa ölü toprağı serpilirdi üzerimize

Çiçeklerin yeşilliğiyle yeni baharlar kursak
Sonra tüm mevsimlerde dursak isyana

Evet geceyi yontan hüzündü
Kalbime aşk dolduran ışıltılı gözündü
Adresi yazılmış bir mektup gibi
Hüzünlere postalandı yüreğimiz
Diriliş çiçeğinin gül goncasına
Sevdalandı yüreğimiz

çok güzel bi şiir eline sağlık