Sanayileşme İle İlgili Kompozisyon

Sanayileşme İle İlgili Kompozisyon
Sanayileşen Çocuklar
Beni duvarlara vurman için muşambadan yüzümü toplaman gerek
Ve hep
Doğru bir gerekçe oldu intihar meskeninde kan dökülüyorsa çocuklar ölüyorsa Düş değil düşündüğün çizdiğin tek kanatlı kuş

Sanayileşen kentlerin ortasında Gümüş Terliklerin demir bir bar’ın ardında araba olduğu mülteci kent
İstasyonda üzüm taneleriyle misket oynayan, ardından piç olduğunu her seferinde dile getiren, aşağılamaktan hiç çekinmeyen sokak lambaları

Kaç kez patlattım boz floresanları bilmem O toz bulutu içinde tırnaklarını boyayan peri kızları
Saçlarının aslı siyah Güneş ile kıvrım kıvrım kumrala dönen Sihirli bir kutulardı hep
Daha sekizimde onlardan birini aşık etmek istedim kendime Masmavi gözleri olan bir sevgili
Düşünmesi bile güzeldi yabancı olduğum şehirde, fırfırlı şapkamla yabancısı olan duygulara sokmak kendimi

Ve ilk şiir
Yabancı bil dili öğrenirken kırmızı kurdele oldu adı Aşk istifi, şaşmış bir pusula bedenim
Detoneleşen nefesim, nefsim…

Annem Yanımda yaşarken bile özlediğim, sabundan gemilerde yüzdürdüğüm, kül rengi kar olan kadın

Ağustosken ne bu eylül’ün yaprak döküm telaşı? Anlamıştı Annem
Filikada tenin ve ağzını kaybetmişti şehir Toplu beyin ölümleri başlamıştı
Temmuzdu, ancak şubat vapurları kaldırıyordu Sırplar… külünü basıyordu çocuk sigara dumanına
Yağıyordu kıble her yöne,
Başını cesedime koyuyordu tanrı, o bile durduramıyordu, ağlıyordu