Mavi Bir Aleve Dönüştürdün Kalbimi Bir Anda.

Sensiz kaLan bu şehri yakmayı çok iSterdimMavi bir aLeve dönüştürdün kaLbimi bir anda


Tutuşturmak istedim Beni böyLe umarsız bırakıp gitiğin, ZaLim bu şehri yakamadım


GözLerin dikiLdi karŞıma bir caddenin tam ortasında İnanıLmaz güzeL bakıyordu gözLerime hafif ısLak


En özeL,, en biLinmeyen türLeri, açmıştı papatyaLarın HatıraLarınLa titriyordu için KuşLar kanatıyordu gönLümü


Gri buLutLar geçiyordu göĞümden AnLamak üzereydim neronun romayı neden yaktıĞını


KaranLık bir koridor açıLdı önümde anLayamadım Yenik düşmüş bir napoLyon kadar mutsuzdum asLında İntihara kaLkışan hitLer kadar çareSiz


Yakmak üzereydim Ki bu şehri, hatıraLarın içLi bir yaĞmur gibi boşandı üzerime


KediLer geçti birden kavŞakLarından şehrin Acı acı miyavLadıLar gözLerime baktıLar KızgındıLar, kırgındıLar


OnLar da tutuLmuşLar anLadım sana bendeki kadar OnLarda terk ettiğin bu şehri çareSiz yakmak istiyorLar YakamıyorLar


SaçLarın dikiLdi karsıma bir sokak köşeSinde Her teLinde parmakLarımın izLeri parLıyordu BenzerSiz kokunu aLıyordu kıvrımLarından rüzgar


GözLeri doLuyordu saçLarına bakan kediLerin Her biri kenarda darmadağın ÇömeLip kaLıyordu, yutkunuyordu


Rengi kaçıyordu pencereLerden perdeLerin


Nereye yürüdüySen, bakıŞın, duruŞun seSin

AnLadım söndürmeyeLim tutuşan yüreğimi

Kendimi yakmış oLurum yakarsam bu şehri

Çünkü sen herŞeyinLe bendeSin