.::Bu Sana Son Mektubum Sevgili::.

çok yorgunum sevgili


karanlıklarda ışığı arayan ama bir türlü bulamayan ,yorgun bir yürek ve bu yükü taşımaktan yorulmuş bir bedenle zamanın akışına kendimi bırakmış gidiyorumhayat beni nereye savurursa ona razı olmuş gibi yaşıyorumama yine de benim bu karanlıklardan çıkabilmem için gerekli olan o ışığın bir gün bana senin tarafından ulaştırılacağını umud ederek yaşıyorum ve nefes alıyorumöyle ki her nefesimle bir biliyorum ki sende oralar da bir yerlerde nefes alıyorsunişte bu bana mutluluk veriyorhani anlat desen,kelimelerle tarifi imkansız bu mutluluğu satırlara dökmekama diğer yandan insanın varlığından dahi mutluluk duyup,canından çok sevdiği insanın ona hiç ses vermemesi,karanlıklarda yolunu kaybetmiş bir yolcu gibi gezinirken bu yalan dünyada bir kez olsun elini uzatıp da en azından''sevmiyorum senisevemedim ama sen kör karanlıklara mahkum olma,madem sesimi duymak seni bu kadar rahatlatacak bir kez olsun duy sesimi''dememesi insanın ne kadar içini acıtıyor biliyormusun? sevgili


bilmiyorsun!bilsen,beni anlasan ses verirdinsenin bu kadar acımasız olabileceğini aklımın ucuna dahi getirmek istemiyorum



daha sana nasıl sesleneyim bilemiyorum ki


yüreğimden koparıp da hangi cümleleri sunayım sanahangi cümlelerle sana olan sevgimi,tükenmek bilmeyen ama hergün artan aşkımı ifade edeyim


söylesene sevgili?



söyleme pekien iyisi susmak galibasenin yapmayı bildiğin en iyi şey,en sevdiğin şey susmakmadem sen bu kadar seviyorsun susmayı,ben de seviyorum artıkben de susuyorum bundan sonrane zaman ki sen suskunluğunu bozarsın,bana bir ses verirsin o zaman bende bozarım suskunluğumu



o zaman'a kadar hoşcakal sevgili