Peri Masalım.. |
08-24-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Peri Masalım..bir beyaz kağıda can sıkıntısından çizilmiş bir çöp adamdım ___ ben _____ o ise masadaki en güzel çiçek duruyordu vazosunda suskun alımlı ve narin ve dalgınca iç çekerek masaldı ya nasıl olduysa göz göze geldik bir şarkının en güzel ortasıydı gülümsedik hani başka zamanlara birikmiş yer altı suları gibi, duru hani baharın ilk gününe uyanan kelebekler gibi o tek gününü "sonsuza dek" sanacak kadar umutlu ve hani aşk gibi sımsıcak ve içtendik ilkin ben uzattım ince kollarımı sonra da o doladı zerafetini boynuma ve dans etmeye başladık usul usul nefeslerimize basmadan mutluyduk ve ah ! durmuştu acemisi olduğum dünyam … dedim ya bir beyaz kağıda can sıkıntısından çizilmiş bir çöp adamdım ben o ise masadaki en güzel çiçek ve dans ediyorduk sarmaş dolaştı kalplerimiz yada belki de biz bir şarkının yıldızlara bakan avlusunda aşka sarmaşıktık, onunla ikimiz … tam yüreğim bu günü, bütün ömrüm ve bu dansı, tek öyküm diye dilemişti, ki dudağımdayken hala fısıltımın nemi hatta bir lunapark daha yeni kurmuşken, kalbimin meydanına neşesini ve derinde bir ırmak, henüz uyanmışken uykusundan mahmur ve güneşe dönmüşken bütün dargın güne bakanlar yeniden ve çam ağaçlarına kardeş bir rüzgar, uzanmış saçlarımı okşamaya dururken ve korku susmuşken ve eksik bir şeyde, telaş ve o yarımlık hissi ve bulamamışlık, hani yüreğin ülkesini susmuşken ve dinmişken artık, hüzün şarkılarda bir başına dolanan ayak sesleri ve kalbi kaplayan buzdan sızı dinmişken bütün masallar mı çabuk biter yoksa kimi şarkılar mı çok kısadır bilmiyorum ama işte ne olduysa ve o olan, niye olduysa _ oldu ve bitti şarkı oysa, en olmadık zamanıydı kaldık biz kaldık öylece ayrı ayrı ama birbirinin kıyısında ve içim şimdi tanışırken kırık dal sızılarıyla hissettim o an çözüldü üzerimden çiçeğin sevgisi, azalarak ve usulca ve ayrıldı iki beden ve iki avuç içi ve sonra, iki gülüş ve iki nefes ayrıldı ve ah ! şimdi benim kalbimde biriken, sessiz yağmurlarda ıslanan kaldırımların, yalnızlık tadıydı ve işte tekrardan benim boynum yeniden ne kadar da ince ve ayaklarım baksanıza nasıl da şekilsizce unutmuşum ki unutmuştum oysa ben sadece bir beyaz kağıda can sıkıntısından çizilmiş bir çöp adamdım o ise masadaki en güzel çiçek ve yenilmiştik şarkı susunca aşkın dışındaki seslere kulak vererek … öylece kaldık bir zaman, yağmurun dinmişi gibiydik suskun durgun kıpırtısız çünkü durunca ne yapılırdı bilemedik ve bilemedik yeni bir şarkıya nasıl başlanırdı ama mutsuzduk ki ben yalnızca bir çöp adam hani bir beyaz kağıda çizilmiş olmasının tek sebebi can sıkıntısı olan o ise masadaki en güzel çiçek ki o çiçek beni ___ itmeye ________ başlayana dek gök kuşağıydı karakalem hayatımın bütün gökyüzünü kaplayan … aşk solgundu şimdi, en az çizildiğim sayfam kadar ve varlığım çiçeğe, yokluğumdan daha zahmetliydi bu aralar belkide bir şey birinde bitince kendinde kalanını hemen oracıkta öldürmeliydi diğeri de belki de "başlayan herşey biter" diye daha başlarken, yeminler edilmeliydi yüksek sesle bilmiyorum, bilmiyorum ama çiçek ki, dallarıyla değil elbet ve kollarıyla, değil ve değil, bedeniyle ama göremesem de bir yeriyle artık beni itiyordu hissediyordum üzülerek _ yapma, dedim _ itti _ yapma, dedim _ itti _ yapma, dedim yapma yapma yapma ! ____ yaptı yaptı yaptı durduğundaysa artık benim çelimsiz gövdem masanın en kıyısındaydı ve umudum masanın en son adımında çiçekse öyle suskun duruyordu ve sanırım aşktan, hayli uzaktı bir çiçeğe baktım bir masanın uçurumuna bir içime baktım bir de benim şekilsiz gövdemden bile daha biçimsiz olan hayata ve ardından kendimi bıraktım kıyısında durduğum boşluğa bıraktım __ çünkü anladım anladım ________ artık daha merhametliydi çiçekten ve daha sevecen ve daha, aşık kollarında kaybolduğum ___ uçurum ___ bir beyaz kağıda can sıkıntısından çizilmiş bir çöp adamdım ben o ise, masadaki en güzel çiçek___ düşümde rastladım ve aşktı, yaşadım sonunda bitti işte benim de tek şarkılık Peri Masalım |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|