Muammer Sun

Müziğe Askeri Mızıka Okulu'nda öğ­renciyken, on beş yaşında başlayan Muammer Sun ilk sarkışım Cemal Reşid Rey ve Hulusi Öktem'in Solfej ki­tabını örnek alarak aynı dönemde yazdı Beş buçuk yıl bu okula devam ettikten sonra,1953'te Ankara Devlet Konservatuvarı'nın Kompozisyon Bö-lümü'ne girdi Piyano için süit olan Yurt Renkleri'ni konservatuvardaki ilk yıllarında besteledi Burada An­dan Saygun'un öğrencisi oldu Muzaf­fer Sarısözen'den Türk halk müziği, Ruşen Ferit Kam'dan klasik Türk mü­ziği dersleri aldı Özel olarak da Ke­mal İlerici'yle Türk müziği makamlar sistemi ve armonisi konusunda çalış­tı 1960'ta Ankara Devlet Konserva­tuvarı'nın İleri Yüksek Dönemi'ni bi­tirdi Aynı yıl bu kuruluşa öğretmen oldu (Muammer Sun konservatuvar­daki öğrenciliği süresinde Yurt Renk­lerinin yanı sıra, keman ve piyano için parçalar, yaylı çalgılar dördülü, Demet başlıklı yaylı çalgılar süiti ve koro parçaları besteledi) 1967-1970 yılları arasında Milli Eği­tim Bakanlığı Kültür Müsteşarlığı'nda müsteşarlık görevinde bulunan beste­ci, 1967 ve 1969'da TRTve OD-TÜ için düzenlenen folklor araştır­malarına derlemeci olarak katıldı 1970'te yeniden Ankara Devlet Konservatuvarı'ndaki öğretmenliğine dön­dü 1969-1972 yılları arasında TRT Yönetim Kurulu üyeliği yapan sanat­çı 1975'te İzmir Devlet Konservatuvarı'nda göreve başladı, 1980'de İstan­bul Devlet Konservatuvarı'nda öğret­menliğe atandı ve 1981'de bu kuruluş­tan emekli oldu

BESTECİLİĞİ VE MÜZİK EĞİTİMCİLİĞİ

Eğitim müziği, okul şarkısı ve halkın kolay anlayacağı çoksesli müzik yaz­maya özen göstermiş olan Muammer Sun yeni ve değişik yöntemler dene-mektense, kendi içinde duyduğu mü­ziği, Türk makamları ve halk oyunlarının renkleri içinde işlemeyi yeğle­miştir Bu konuda kendisi şöyle der: "Çok-sesi halka götürecek köprü, çağ­daş Türk bestecisinin kolay anlaşılır, halka çabuk seslenebilecek yapıtları­dır"

Ayrıca, müzikte evrenselliğin değil, ulusallığın önem taşıdığına inanır Türk bestecisi, Muammer Sun'a göre, Türk müziği kaynaklarını en yalın bi­çimiyle temel alıp, bir soyutlamaya gitmelidir Bestelerinde teknik olarak modal yapıya önem veren sanatçı, Ke­mal İlerici'nin dörtlülüğe dayanan çoksesli düzeninden esinlenmiş ve kla­sik Türk müziğinin makamlarından, halk oyunlarının ritmik canlılığından yararlanmıştır

Muammer Sun müzik eğitiminde koro­ların önemini de şöyle belirtmiştir: "Bütün yurt çapında bir müzik eğiti­mi düşünülürse, her çocuğun eline bir çalgı vermek olanaksız Oysa çocuk­lara kendi seslerini kullanmasını öğ­reterek, şarkıyla müziğe daha kolay girebilmeleri sağlanır" Bu görüşten hareket ederek 1968'de her ilde bir çocuk ve gençlik korosu kurma çalış­maları yapan Muammer Sun, Gazi Eğitim Enstitüsü'nde koro öğretmen­liği kursları da düzenlemiştir Muammer Sun'un besteleri, marşla­rı, Müzikli Çocuk Oyunları (1965-1968) dışında yayımlamış olduğu kitaplar arasında şunlar sayılabi­lir: Şarkı Demeti (1965-1967); Türki­ye'nin Kültür, Müzik,Tiyatro Sorunla­rı (1969); Çoksesli Türküler (1970-1980); Solfej Birinci Kitap (Î971-1973); Kır Çiçekleri (1973-1977); Türk Kalarak Çağdaşlaş­mak (1974); Okul Öncesi Eğitiminde Müzik (1981)


Eserleri:
Solo için: Yurt Renkleri (piyano için süit, 1953-1954); Yurt Renkleri İkin­ci Defter (piyano için süit, 1956); Yurt Renkleri Üçüncü Defter (piyano için süit, 1959-1977); Söyleşi (keman için, 1980),
İkili: Keman ve Piyano İçin Üç Parça (1955); Viyolonsel ve Piyano İçin Üç Parça (1966-1967); İki Şarkı (ses ve pi­yano için, 1966-1967); Bozlak ve Türkü (tenor ve piyano için, 1971-1972)
Dörtlü: Yaylı Çalgılar İçin Dördül (1958)
Beşli: Serpintiler (üfleme çalgılar için on altı parça, 1965-1967) Oda orkestrası için: Elektra (üfleme ve vurma çalgılar için sahne müziği, 1958); Demet (yaylı çalgılar için süit, 1959-1961)
Koro için: Bozlak ve Türkü (tenor so­lo ve koro için, 1959); Beş Halk Tür­küsü (karma koro için, 1963-1964); İki Sesli On Dört Türkü (1966-1967); Gençler İçin Altı Koro Parçası (1970-1972); On Türkü (1976-1977; Macaristan Radyo Senfoni Orkestra­sı Hikmet Şimşek yönetiminde, Rem-ziye Alper solosuyla plak yapmıştır) Solo ve orkestra için: Dört Parça (ke­man ve orkestra için, 1955-1972); Sul­tan Gelin (soprano, koro ve orkestra için süit, 1964)
Orkestra için: Yurt Renkleri (süit, 1963-1965; 1966 TRT Ödülü); Atlı­karınca (süit, 1965-1966); Saygın Sevi (bale müziği, 1973-1974); Sezginin Bedeli (bale, 1985)