Dezenkarnasyon

Dezenkarnasyon, sözcük anlamıyla “etten ayrılma” anlamına gelip, ölüm denilen olaya Spiritüalist terminolojide verilen addır; solunum ve kalp atışlarının durmasıyla anlaşılan bu olay, Spiritüalizm’de “ruh ile yoğun (fiziksel) beden arasındaki ilişkinin kesin olarak kesilmesi” şeklinde tanımlanır Fakat buradaki “etten ayrılma” ifadesi vücudun içinden çıkıp gitmek anlamında değil, ruhun vücut üzerindeki hakimiyetini durdurması, vücudu etki altında tutmayı bırakması anlamında kullanılır; çünkü madde-dışı bir varlık olan ruh için, mekanla ilgili olan girmek ve çıkmak fiilleri kullanılamaz Spiritüalist terminolojideki terimlerle dezenkarnasyon, ruhun, perisprisini bedenden çekerek konsantrasyonunu spatyuma kaydırmasıdır


Ölümün spiritüalistlere göre anlamı


Spiritüalist görüşe göre, her ölüm aynı zamanda bir doğumdur; çünkü fiziksel bedenini terk etmek spatyumda doğmak demektir Ruh’un amaç ve etki sahibi, şuurlu ve madde-dışı bir varlık olduğunu kabul eden pek çok düşünür, deneysel spiritüalistler gibi, dünya yaşamını geçici bir rüya, ölüm olayını ise rüyanın bitmesiyle uyanma ve ruhun asli vatanına dönüşü olarak yorumlamıştır


Spiritüalistlere göre dezenkarnasyonun oluşumu


Spiritüalist görüşe göre, ölüm aşama aşama gerçekleşen bir olay olup, can çekişmesi sırasında insan maddi belirtiler bakımından ölmüş sayılmasa da, ruh maddeden kısmen kurtulmuş durumdadır, yani spatyuma geçişi başlamış durumdadır Ruh bu sırada adeta iki alemde yaşıyor gibidir Bu durum, ruh ve beden ilişkisinin gevşediği hipnozdaki üç aşamayı andırır: Ölenin “teşevvüş” adı verilen bocalama hali hipnozdaki telkin aşamasına, öldükten sonraki uyuşukluk hali hipnozdaki katalepsi aşamasına, spatyumdaki lüsidite hali de hipnozdaki somnambül aşamasına benzer


İlk aşama


Teşevvüş adı verilen hal şöyle açıklanır: Yeryüzündeki son dakikasını bitiren, gözünü derhal öteki alemde açmaz; bir geçiş dönemi geçirir Bu geçiş aşamasının en belirgin özellikleri, dezenkarne olan (bedenini terkeden) varlığın, bedenini terk etmiş olduğunu anlayamaması ve maddeye bağlılığını, dünyevi alışkanlıklarını (dünyevi düşünme alışkanlığı vs) terk edememesi yüzünden girmekte olduğu yeni aleme uyum gösterememesidir Bu bocalama, kargaşa haline teşevvüş ve bu aşamaya “kendiliğinden imajinasyon aşaması” adı verilir


Ölüm hakkında vecizeler


* “Ölüm, asıl vatanına ulaşmak için ruhun kurtuluşundan başka bir şey değildir() Her beşikte bir mezarın tohumu vardır” (Platon)


* “Hiçbir insan yok olmak için yaratılmamıştır” (Camille Flammarion)


* “Ancak ölümden sonradır ki, hakikaten yaşamaya başlarız” (Çiçero)


* “Asil ruhlar için ölüm, karanlık bir tutsaklık yaşamının sona ermesidir Dünyada bütün çabalarını kötü işlerde kullanmış olan ruhlar içinse ölüm bir rahatsızlıktır” (Plütark)


* “Yaşam bir rüyadır, ölüm de bir uyanış” (Voltaire)


* “Ölüm bütün servetleri denk kılar Cenaze töreninin görkemi onları tekrar derecelendirmez” (Montesquieu)


* “Ölmekten ne korkarsın;korkma , ebedi varsın(…) Ölür ise ten ölür;canlar ölesi değil() Kara toprağın altında, gül deren elleri gördüm” (Yunus Emre)


* “Can, sahrasına vararak tenden ve dünya sıkıntısından kurtuldu O âlem, zerre zerre diridir Her zerresi nükteden anlar, söz söyler (…) Başsız ayaksız seferler eder, dişsiz dudaksız şekerler yerdim Sakinleriyle zahmetsiz zikre, beyinsiz fikre dalar, onlarla latifeler ederdim Gözlerim kapalı olarak bir alem görür, elsiz avuçsuz güller devşirirdim” (Mevlana Celaleddin Rumi)


* “İnsanlar için gerçek olan dünya yaşamıdır, uykudayken yaşanılanlar birer rüyadır, spatyumun idrakli ruhları içinse dünya yaşamı bir rüya gibidir" (Allan Kardec,spiritizmin kurucusu)



Alıntıdır

Kaynak:Vikipedi