Yokluğundan Yıpranmış Bu Aşklar...

**gülgüzeli** · 06-23-2008

Yokluğundan yıpranmış avare saatlerim tek tek dökülüyor kum saatlerinden…Başucumda ;sensizliğe sığınmış Hint fakiri düşlerimMezar değil düştüğüm bu çukurlar ;adı “sensizlik”…Hüsran makamında inliyor şarkılarım…Senin yokluğun,yoksulluğum sevgili…Alevden ellerim soğuk kar taneleriyle tutuşuyor,senin ellerinle değil…Soğuk duvarlar dindirmiyor alnımın ateşiniGöz yaşlarım kuruyan umuTlarımı ıslatmaya yetmiyor…
Hatırsız yüz görümleri mi yoksa beni böyle aylak umutlarla baş başa bırakan??Yüklemsiz cümlelerin sızısı bana mı yüklenecek yine
Gece çöktü yine ümidimin üstüne…İşte yine firar saatleri fikriminKapılar var önümde;hepsi kilitliAnahtarları senin ellerinde sanki…Kır kilitleri,ellerimden tutup bana yol göster sevgili…
Üç damla aklımın üç damlası da senin peşinde…Ağlamaya mahkum yine sana rehin gözlerim
Pili bitmiş radyomun,yine elektrikler kesikSen yoksun ya bende;dört yanım eksik,soluğum kesikYani;böyle sensiz olmak,bir o kadar kimsesizlik ve bir o kadar çaresizlik…
Sabah ayrı hüzünle geliyor,gece ayrı…Bir ömür yetmiyor ki “merhaba” diyen sesinOlsun,ben yine de avunmaya çalışıyorum kendimce”ya o da olmasa!”…Vuracak tahta arıyor ellerim
Aslında korkusuz görünmenin korkusu buAdının kimselere söyleyememenin sancısıGeçmiyorGitmiyor…Benden götürüyor her seferinde…
Uzun zamandır telefonumun tuşları bozuk;sana gönderilemeyecek mesajlar yazıp kaydetmekten ve sonra silmekten…
Yeni tükenmez kalemler lazım bana,evdekilerin hepsi tükenmiş!!…
Biraz ekmek biraz da su gerek penceremdeki kuşlar için…
OffffNasıl nasıl bir yalnızlık bu!Bu nasıl ağır aksak bir zulüm insanın kendine yaptığı…Bu nasıl bir his her şeyden vazgeçiren ,sonra her birine tekrar gemici düğümleriyle bağlayan…Nasıl bir yürek bu bendeki hep olmayanı isteyen,hiç gelmeyecek olanı bekleyen…
Sabahla çarpışacak birazdan uykusuzluğum…Sen doldurmayacaksan geceyi sabaha ne gerek var ki?Ya da sen olmayacaksan bana ne gerek var?
Hiç dokunmamışım odama nicedirEtrafıma bakmamışımKimseden haber almamışım kaç zamandırSaksılardaki çiçeklerim suyunu çekmiş,hatta çürümüş bazılarıPabucu dama atılmış komşunun ilk çocuğunun;bana ne!!Kendi sızım bana yetiyor zaten…
Yazılar yazmaktan mavi kapaklı defterim eskimiş…Ah!!Unutmuşum söylemeyi…Bir de yüreğim bitmiş

Alıntı

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

06-23-2008	#1
gülgüzeli	Yokluğundan Yıpranmış Bu Aşklar... Yokluğundan yıpranmış avare saatlerim tek tek dökülüyor kum saatlerinden…Başucumda ;sensizliğe sığınmış Hint fakiri düşlerimMezar değil düştüğüm bu çukurlar ;adı “sensizlik”…Hüsran makamında inliyor şarkılarım…Senin yokluğun,yoksulluğum sevgili…Alevden ellerim soğuk kar taneleriyle tutuşuyor,senin ellerinle değil…Soğuk duvarlar dindirmiyor alnımın ateşiniGöz yaşlarım kuruyan umuTlarımı ıslatmaya yetmiyor… Hatırsız yüz görümleri mi yoksa beni böyle aylak umutlarla baş başa bırakan??Yüklemsiz cümlelerin sızısı bana mı yüklenecek yine Gece çöktü yine ümidimin üstüne…İşte yine firar saatleri fikriminKapılar var önümde;hepsi kilitliAnahtarları senin ellerinde sanki…Kır kilitleri,ellerimden tutup bana yol göster sevgili… Üç damla aklımın üç damlası da senin peşinde…Ağlamaya mahkum yine sana rehin gözlerim Pili bitmiş radyomun,yine elektrikler kesikSen yoksun ya bende;dört yanım eksik,soluğum kesikYani;böyle sensiz olmak,bir o kadar kimsesizlik ve bir o kadar çaresizlik… Sabah ayrı hüzünle geliyor,gece ayrı…Bir ömür yetmiyor ki “merhaba” diyen sesinOlsun,ben yine de avunmaya çalışıyorum kendimce”ya o da olmasa!”…Vuracak tahta arıyor ellerim Aslında korkusuz görünmenin korkusu buAdının kimselere söyleyememenin sancısıGeçmiyorGitmiyor…Benden götürüyor her seferinde… Uzun zamandır telefonumun tuşları bozuk;sana gönderilemeyecek mesajlar yazıp kaydetmekten ve sonra silmekten… Yeni tükenmez kalemler lazım bana,evdekilerin hepsi tükenmiş!!… Biraz ekmek biraz da su gerek penceremdeki kuşlar için… OffffNasıl nasıl bir yalnızlık bu!Bu nasıl ağır aksak bir zulüm insanın kendine yaptığı…Bu nasıl bir his her şeyden vazgeçiren ,sonra her birine tekrar gemici düğümleriyle bağlayan…Nasıl bir yürek bu bendeki hep olmayanı isteyen,hiç gelmeyecek olanı bekleyen… Sabahla çarpışacak birazdan uykusuzluğum…Sen doldurmayacaksan geceyi sabaha ne gerek var ki?Ya da sen olmayacaksan bana ne gerek var? Hiç dokunmamışım odama nicedirEtrafıma bakmamışımKimseden haber almamışım kaç zamandırSaksılardaki çiçeklerim suyunu çekmiş,hatta çürümüş bazılarıPabucu dama atılmış komşunun ilk çocuğunun;bana ne!!Kendi sızım bana yetiyor zaten… Yazılar yazmaktan mavi kapaklı defterim eskimiş…Ah!!Unutmuşum söylemeyi…Bir de yüreğim bitmiş Alıntı __________________