26. İstanbul Film Festivali Başladı

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-15-2012

26

İstanbul Film Festivali geçtiğimiz haftasonu tutkunlarına çok özel bir film seçkisiyle merhaba dedi

Hazır daha festivalin ilk günlerindeyken kimi önerilerde bulunmak, kimi dikkat bayraklarını dikmek isterim

Akbank Galalarından iki hayal kırıklığımı hemen dile getireyim

Radikal yönetmen Darren Aronofsky[/b]nin, Pi[/b] ve Bir Rüya İçin Ağıt[/b] gibi çarpıcı filmlerinden sonra, sözde görkemli görüntülerine rağmen son derece sönük ve sıkıcı; bilimkurguyu da, romansı da, dramı da yaşatmaya yeltenen ama hiçbirinde yetkinlik gösteremeyen, ironik bir biçimde yaşam kaynağı kuru filmi Kaynak[/b]ın hiç de beklenildiği gibi dahiyane bir film olmadığını belirteyim

Hollywoodun çırpınan başarısız oyuncularının cirit attığı sosyete yaşantısı ve parlak maskenin ardındaki karanlık yüze dair bir film daha yapma cesaretini göstermiş Allen Coulter[/b]dan Hollywoodland[/b], yeni hiçbir şey söyleyemediği gibi, hiçbir gerilim, mizah ya da duygu yoğunluğu taşımayan kısır bir film

Festivalin keyif kaynaklarından Sophia Coppola[/b]nın Marie Antoinette[/b]i ise beni karmaşık duygular içinde bıraktı

Filmin ilk yarısındaki sıkı kurgu ve derli toplu anlatım ikinci yarıda yerini bitmek bilmeyen gereksiz sekanslara, hicvini kaybeden sönük diyaloglara bırakıyor

Harika bir soundtrack ve ilgililerin gözlerini iki saat boyunca boyayacak pastamsı kostümler Coppolanın rotasını kaybederek balon gibi söndürdüğü filmini kurtarabilecek mi kestiremiyorum

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-15-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	26. İstanbul Film Festivali Başladı 26 İstanbul Film Festivali geçtiğimiz haftasonu tutkunlarına çok özel bir film seçkisiyle merhaba dedi Hazır daha festivalin ilk günlerindeyken kimi önerilerde bulunmak, kimi dikkat bayraklarını dikmek isterim Akbank Galalarından iki hayal kırıklığımı hemen dile getireyim Radikal yönetmen <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Darren Aronofsky[/b]nin, <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Pi[/b] ve <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Bir Rüya İçin Ağıt[/b] gibi çarpıcı filmlerinden sonra, sözde görkemli görüntülerine rağmen son derece sönük ve sıkıcı; bilimkurguyu da, romansı da, dramı da yaşatmaya yeltenen ama hiçbirinde yetkinlik gösteremeyen, ironik bir biçimde yaşam kaynağı kuru filmi <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Kaynak[/b]ın hiç de beklenildiği gibi dahiyane bir film olmadığını belirteyim Hollywoodun çırpınan başarısız oyuncularının cirit attığı sosyete yaşantısı ve parlak maskenin ardındaki karanlık yüze dair bir film daha yapma cesaretini göstermiş <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Allen Coulter[/b]dan <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Hollywoodland[/b], yeni hiçbir şey söyleyemediği gibi, hiçbir gerilim, mizah ya da duygu yoğunluğu taşımayan kısır bir film Festivalin keyif kaynaklarından <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Sophia Coppola[/b]nın <B style="mso-bidi-font-weight: normal">Marie Antoinette[/b]i ise beni karmaşık duygular içinde bıraktı Filmin ilk yarısındaki sıkı kurgu ve derli toplu anlatım ikinci yarıda yerini bitmek bilmeyen gereksiz sekanslara, hicvini kaybeden sönük diyaloglara bırakıyor Harika bir soundtrack ve ilgililerin gözlerini iki saat boyunca boyayacak pastamsı kostümler Coppolanın rotasını kaybederek balon gibi söndürdüğü filmini kurtarabilecek mi kestiremiyorum