Ne Güzel Cahildik.

Ne güzel cahildik




Dışarıda kar
Ama kuzine içten içe öyle yanıyor ki
Kuzinenin üzerinde demir maşaMaşanın üzerinde de ekmek dilimleri
Aydınlık bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu
Sucuk lükstü
Yumurta lezzetli
Ekmek her zaman ekmek gibi
Bir kez olsun kümesten yumurta almamış, bir kez olsun o kızarmış ekmeğin kokusunu duymamış ve fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında, boğucu bir gürültü ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar ve gençler için ben ne kadar yaşlıyım

Dışarıda kar
İçeride kanaat
İçeride huzur

Televizyon yoktu
Gazete de her zaman olmazdı
Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna râm olurduk
Kestane közlemek bütün bir gecenin mutluluğuydu
Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı hikâyeler, hatıralar
Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma dizilerin ve filmlerin açtığı hasarlar yerine, geniş ve besleyici bir masal dünyası

Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret kalacağımız kimin aklına gelirdi?
Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi kokardı
Çay da kokardı
Domates de
Bütün bu nefasete, küçücük bir bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu

Dışarıda kar
İçeride huzur
Zam endişesi, doğal gazın kesilm e korkusu, yolda kalma telaşı, rejim tehlikesi Kimin umurunda
Ne güzel cahildik
Mutluluğun resmini çiziyorduk