Halil İbrahim Bereketi ( Müthiş Bir Hikaye )

Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış

Büyüğü Halil

Küçüğü ise İbrahim

Halil, evli çocuklu

İbrahim ise bekârmış

Ortak bir tarlaları varmış iki kardeşin

Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlermiş

Bununla geçinip giderlermiş

Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı

İkiye ayırmışlar

İş kalmış taşımaya

Halil, bir teklif yapmış :

İbrahim kardeşim; Ben gidip çuvalları getireyim Sen buğdayı bekle

Peki, abi demiş İbrahim

Ve Halil gitmiş çuval getirmeye

O gidince, düşünmüş İbrahim:

Abim evli, çocuklu Daha çok buğday lazım onun evine

Böyle demiş ve

Kendi payından bir miktar atmış onunkine

Az sonra Halil çıkagelmiş

Haydi İbrahim De miş, önce sen doldur da taşı ambara

Peki abi

İbrahim, kendi yığınından bir çuval doldurup düşer yola

O gidince, Halil düşünür bu defa:

Der ki:

Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var

Ama kardeşim bekâr

O daha çalışıp, para biriktirecek Ev kurup evlenecek

Böyle düşünerek,

Kendi payından atar onunkine birkaç kürek

Velhasıl, biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine

Bu, böyle sürüp gider

Ama birbirlerinden habersizdirler

Nihayet akşam olur

Karanlık basar

Görürler ki, bitmiyor buğdaylar

Hatta azalmıyor bile

Hak teala bu hali çok beğenir

Buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki

Günlerce taşır iki kardeş, bitiremezler

Şaşarlar bu işe

Aksine çoğalır buğdayları

Dolar taşar ambarları

Bugün "Bereket" denilince, bu kardeşler akla gelir
Bu bereketin adı: halil ibrahim bereketidir